Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009


Μπροστά στο θάνατο σήμερα για την Ελληνική γλώσσα και τον Πολιτισμό







ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΙΑΡΧΗΣ (Νέκρος)



– ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΕΡΟΥΝΗΣ (Αγνοούμενος)



Γράφει ο Εκδότης


Ιωάννης Χρ. Γιαννάκενας



Η είδηση της απαγωγής του Θανάση Λερούνη στις 8 Σεπτεμβρίου, από κουκουλοφόρους (πιθανότητα Ταλιμπάν), ύστερα από επίθεση στο σπίτι όπου διέμενε, στο χωριό Μπρουν, τάραξε μερικώς τα λιμνάζοντα νερά της νεοελληνικής αφασίας. Δυστυχώς όμως όχι αρκετά, λόγω της προεκλογικής περιόδου.

Ο Θανάσης Λερούνης τα τελευταία 15 χρόνια ασχολείται με την πολιτιστική επιβίωση των απογόνων των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Πακιστάν. Οι γνωστοί σε όλους μας Καλάς. Με μεγάλη υπομονή και αυτοθυσία ζει ανάμεσά τους προσπαθώντας να διατηρήσει την πολιτιστική τους ιδιομορφία, σε μια εποχή που οι ισλαμιστές της περιοχής προσπαθούν να τους απορροφήσουν με διάφορα τερτίπια.

Την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου συνάντηση στα γραφεία του ΛΑ.Ο.Σ είχε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης και ο Αναπληρωτής Προέδρου, Πρέσβης ε.τ. Γ. Γεωργίου, με τον Πρέσβη του Πακιστάν στην Αθήνα, Iftikhar Hussain Kazmi. Αντικείμενο της συζήτησης των ανδρών ήταν η υπόθεση της απαγωγής του Έλληνα εκπαιδευτικού, κ. Θανάση Λερούνη στο Πακιστάν.

Μετά το τέλος της συνάντησης, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

Γ. Καρατζαφέρης: «Συναντηθήκαμε με τον πρέσβη του Πακιστάν για να συζητήσουμε το θέμα του απαχθέντος Θανάση Λερούνη. Του εξήγησα ότι υπάρχει μια μεγάλη ανησυχία καθ΄ όσον δεν υπάρχουν πληροφορίες για το αν βρίσκεται εν ζωή, για το πού βρίσκεται και ποιοί τον έχουν απαγάγει. Ο κύριος πρέσβης μου έδωσε αρκετές εξηγήσεις, και πιστεύω ότι όλα θα πάνε κατ΄ ευχήν».

Δραματική έκκληση του Λερούνη

Εντωμεταξύ δραματική έκκληση προς την κυβέρνηση του Πακιστάν, να καταβάλει κάθε προσπάθεια, προκειμένου να αποκτήσει την ελευθερία του και να επιστρέψει ασφαλής στην Ελλάδα, απεύθυνε, με χειρόγραφη επιστολή του, ο ίδιος ο Αθανάσιος Λερούνης.



Στην επιστολή του, που είναι γραμμένη στις 2 Οκτωβρίου, στην αγγλική γλώσσα και φέρει την ιδιόχειρη υπογραφή του, αναφέρει ότι η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο και ζητά να γίνουν δεκτοί οι όροι που θέτουν οι απαγωγείς για την απελευθέρωσή του, δηλαδή η καταβολή λύτρων 20.000 δολαρίων και η απελευθέρωση τριών ηγετικών στελεχών των Ταλιμπάν από τις πακιστανικές αρχές.

"Εάν τα παραπάνω αιτήματα δεν υλοποιηθούν, με ενημέρωσε, ο διοικητής των Ταλιμπάν ότι θα έχω μεγάλα προβλήματα και ότι η ζωή μου θα τεθεί σε κίνδυνο", γράφει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» η τοπική εφημερίδα "Chitral Times", αναφέρει ότι αντιπροσωπεία με εξέχοντες μουσουλμάνους τοπικούς ηγέτες της κοιλάδας Μπουμπουρέτ, που είχε μεταβεί για δεύτερη φορά στο Νουριστάν, προκειμένου να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση του Αθανάσιου Λερούνη με τους Ταλιμπάν, γύρισε με «άδεια χέρια».

Ωστόσο, η αντιπροσωπεία μετέφερε τρεις επιστολές του Λερούνη: μια προς την πακιστανική κυβέρνηση, μια προς τον Έλληνα πρεσβευτή στο Πακιστάν κι μια προς τη μη κυβερνητική οργάνωση «Έλληνες Εθελοντές», με την οποία συνεργαζόταν, έως την απαγωγή του.

Η αποστολή είχε αναχωρήσει στα τέλη Σεπτεμβρίου, αλλά δεν κατάφερε να συναντήσει τελικά τους διοικητές των Ταλιμπάν, καθώς δεν βρισκόταν στην περιοχή Νουριστάν (του Αφγανιστάν), όπου κρατείται όμηρος ο Έλληνας εθελοντής. Ωστόσο, αναμένεται να επιχειρήσει να επισκεφτεί την περιοχή για τρίτη φορά, προκειμένου να επιδιώξει νέα συνάντηση με τους απαγωγείς, αλλά παραμένει άγνωστο το πότε.

Σύμφωνα με την "Chitral Times", στις επιστολές του προς την οργάνωση των «Ελλήνων Εθελοντών» και προς την ελληνική πρεσβεία, ο Αθανάσιος Λερούνης, αναφέρει ότι είναι καλά στην υγεία του και ότι παραμένει με τους Ταλιμπάν, οι οποίοι τον ενημέρωσαν για τους όρους που θέτουν για την απελευθέρωσή του.

«Εργάστηκα ως εθελοντής στις κοιλάδες των Καλάς της περιοχής του Τσιτράλ, από το 1995, συμμετέχοντας σε εργασίες προς όφελος φτωχών Πακιστανών πολιτών, όπως κατασκευές σχολείων, συστημάτων ύδρευσης, κέντρων υποστήριξης μητέρων κ.α.» γράφει ο Αθανάσιος Λερούνης στην επιστολή του και συμπληρώνει ότι η πρεσβεία του Πακιστάν στην Ελλάδα είναι καλά ενημερωμένη για τις δραστηριότητες της οργάνωσης των «Ελλήνων Εθελοντών» στο Πακιστάν.

Παρακολουθούμε με μεγάλη αγωνία την εξέλιξη της σοβαρής αυτής υποθέσεως.



Ο Γιώργος Τριάρχης

Σε εποχές πολιτιστικά ισοπεδωτικές και ανθρωπιστικά ελλειμματικές, όπως τείνει να γίνει η δική μας, οι περιπτώσεις, του Θανάση Λερούνη και του φίλου δασκάλου Γιώργου Τριάρχη, αποτελούν περιπτώσεις συνάμα τραγικές αλλά και ελπιδοφόρες.

Είναι ελπιδοφόρες, διότι στην περίπτωσή του ο Γιώργος Τριάρχης, αψήφησε σε εποχές ωχαδελφισμού τον θάνατο, προκειμένου να διδαχθεί η Ελληνική Γλώσσα στην Τασκένδη στους εκεί Έλληνες αλλά και φιλέλληνες.

Είναι ταυτοχρόνως τραγική, διότι δεν απέφυγε τον θάνατο... Την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2006, ο σύγχρονος αυτός Ελληνοδιδάσκαλος, βρέθηκε δολοφονημένος σε μια στοά στο κέντρο της Τασκένδης.



Ο Γιώργος Τριάρχης υπήρξε εξαιρετικός δάσκαλος, υπεύθυνος και σοβαρός φιλόλογος, ακέραιος, ηθικός, ανιδιοτελής και απολύτως αφοσιωμένος στις Αρχές και τα ιδανικά της Ελλάδας και της Ελευθερίας.

Στην εξαετή του παρουσία στην Τασκένδη κατάφερε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ορθή και εποικοδομητική διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας σε περισσότερα από 700 άτομα (όχι μόνον Ελληνικής καταγωγής) και να προβάλλει κατά μοναδικό τρόπο τον Ελληνικό πολιτισμό στην ομογένεια, τα δύσκολα προβλήματα της οποίας διαρκώς προέβαλλε υπηρεσιακά η δια του τύπου. Η μεγάλη αυτή δραστηριότητά του τον έφερε απέναντι στην μαφία της Τασκένδης που εκμεταλλεύεται τον Ελληνικό Πολιτισμό.

Ενδεικτικό είναι το απόσπασμα επιστολής του που γράφτηκε πριν από 3 χρόνια.

«Αν πάθω οτιδήποτε στην Tασκένδη, καταγγέλλω ως ηθικό αυτουργό τον .... Aπείλησε ευθέως τη ζωή μου, λέγοντας ότι σε 10 μέρες θα καθαρίσει όπως ξέρει αυτός την υπόθεση μαζί μου. Aπείλησε ότι θα με βρουν σε κανένα χαντάκι, ή πεσμένο από κανέναν όροφο, γιατί εδώ είναι Oυζμπεκιστάν!».

Συγκεκριμένα, την δραματική αλλά και προφητική αυτή επιστολή την έγραψε στις 27/9/2003. Το γράμμα αυτό, είχε φυλαχθεί στο σπίτι μιας φίλης του στην Eλλάδα και της είχε δώσει οδηγίες να το στείλει στο «΄Eθνος της Kυριακής» σε περίπτωση που του συνέβαινε κάτι κακό.

«Τους είμαι εμπόδιο»

«(...) Yπάρχουν μικρά και μεγάλα συμφέροντα και γι΄ αυτούς είμαι εμπόδιο που πρέπει να βγει από τη μέση. (...) Eίναι η μαφία της Tασκένδης, η οποία με κάθε τρόπο κλέβει Eλληνες και ξένους, εκμεταλλεύεται με δίδακτρα τους μαθητές κ.λπ. Δεν μου συγχωρούν ότι ενδιαφέρομαι περισσότερο απ ό,τι πρέπει για την εκπαίδευση και κυρίως το γεγονός ότι ζήτησα χρήματα (πρόταση απλώς έκανα, που την κοινοποίησα στην Eλλάδα) για την εκπαίδευση και τους δασκάλους και χρήματα για ανάγκες του Tσιρτσίκ που κάνω μαθήματα. Tα χρήματα αυτά τα έδωσε η Eλλάδα, ο Aπόδημος Eλληνισμός (28.000 δολάρια) και φυσικά, θέλουν κι αυτά να τα ιδιοποιηθούν. Eγώ τίποτα άλλο δεν έχω κάνει, ούτε έχω καταγγείλει όπως ψευδώς ισχυρίζεται ούτε έχω ανακατευτεί σε τίποτα άλλο. Aπλώς είπα στους ομογενείς του Tσιρτσίκ να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, γιατί τους έχουν ξεχασμένους...».

Tα όσα φοβερά κατήγγειλε με την παραπάνω επιστολή του ο Γιώργος Tριάρχης, δίνουν την εικόνα της κατάστασης που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στη μακρινή αυτή χώρα. Φρόντισε μάλιστα να κατονομάσει φίλους του που γνωρίζουν το θέμα και τις λεπτομέρειες λειτουργίας του κυκλώματος, έτσι ώστε αν πάθαινε κάτι, όπως και έγινε, να συνεχίσουν εκείνοι το έργο απόδοσης δικαιο-σύνης.



Είχε κάνει ένα μικρό θαύμα στην Τασκένδη

Στο Kέντρο Ξένων Γλωσσών της Tασκένδης, που δημιούργησε, 557 άτομα μάθαιναν την ελληνική γλώσσα, ανάμεσά τους 233 Eλληνες. Kαι οι αριθμοί τα τελευταία χρόνια είχαν αυξηθεί θεαματικά.

«Θεωρώ τιμή μου που διδάσκω την ελληνική γλώσσα. Mε τη δουλειά μου, νιώθω ότι συμβάλλω στη σύσφιξη των παραδοσιακών δεσμών των δύο λαών», δήλωνε στην Μαρία Ψαρά στο «΄Eθνος της Kυριακής» τον Aπρίλιο του 2003.

Γεννημένος το 1947, με καταγωγή από τα Kύθηρα, ο Γ. Tριάρχης λάτρευε τον Ελληνικό πολιτισμό. Ξεκίνησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Iωαννίνων. Υπήρξε Iδεαλιστής από τα νιάτα του. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Eθνική Tράπεζα.

Πριν από 9 χρόνια περίπου, αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του, για να πραγματοποιήσει επιτέλους το όνειρο που είχε από μικρός: να διδάξει την ελληνική γλώσσα.

Tο 2000 διορίστηκε στην Tασκένδη, όπου πήγε με μεγάλη ευχαρίστηση, αν και δεν είχε ούτε συγγενείς, ούτε άλλο δεσμό.

Ο Γιώργος Τριάρχης συνεργάσθηκε με τον «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ – Ο.Δ.Ε.Γ.» από το 2001. Ο ΟΔΕΓ ενίσχυσε το εθνικό του έργο, το οποίο προέβαλλε και στο τεύχος του περιοδικού «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑ» (τεύχος Ιανουάριος – Μάρτιος 2006).



Φίλε Γιώργο Τριάρχη,

Στην ζωή αυτή στάθηκες όρθιος και όρθιος την πέρασες. Υπήρξες τίμιος εργάτης του Ελληνισμού και πιστός στο λειτούργημά σου. Ήθελες να διασώσεις και να διαδώσεις την Ελληνική γλώσσα σε μέρη μακρινά όπου υπήρχαν αδέλφια έλληνες.

Στα Ιωάννινα στην Φιλοσοφική Σχολή φαίνεται να σε άγγιξε το πνεύμα του Πατρο-Κοσμά του Αιτωλού και δεν ησύχασες ώσπου να βρεις το δρόμο σου. Σε μονοπάτια που οδηγούσαν προς ξεχασμένα και πελαγωμένα αδέλφια, όπως κι εκείνος στην εποχή του.

Αλλά Γιώργο μου, καλέ Φίλε, Έλληνα,

Κι εσένα σε δολοφόνησαν αυτοί που τα αργύρια επιζητούν από την ανθρώ-πινη ανάγκη, από τον Πολιτισμό.

Εμείς οι φίλοι σου, οι ταπεινοί και ανάξιοι –μπρος στην δική σου θυσία- συμπαραστάτες σου, θα προσπαθήσουμε να τιμήσουμε και να συνεχίσουμε το έργο σου, ώστε να μην είναι η θυσία σου ανώφελη.

Σύρε φίλε μου στο καλό, εκεί που ξεχωρίζει το στάρι από την ήρα.



Ένας φίλος που δεν ξεχνάει


Ιωάννης Χρ. Γιαννάκενας


Εκδότης

Δεν υπάρχουν σχόλια: