Συνηθισμένο πολιτικό «ήθος» που οδηγεί στο Γουδί
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄ Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα.
«Πολιτική είναι η τέχνη που καθιστά δυνατά και όσα φαίνονται αδύνατα» έλεγε ο αρχηπροπαγανδιστής του Γ’ Ράιχ Γ. Γκαίμπελς, ενώ ο πολιτικός φλωρεντινός φιλόσοφος Ν. Μακιαβέλλι συνιστούσε στους ηγεμόνες να μην τηρούν τις υποσχέσεις που έδιναν στους υπηκόους τους, αν αυτές δεν τους συνέφεραν ατομικά.Πρόκειται για πρακτικές και διδασκαλίες που αναγορεύουν την πολιτική ως την πιο πρόστυχη ενασχόληση, μετατρέποντας έτσι το πεδίο της ως αποκλειστικό πεδίο των χυδαίων και των πολιτικών απατεώνων.Στη σύγχρονη πολιτική ζωή, όπου γης, οι πάντες εξορκίζουν αυτές τις ιδέες και πρακτικές αλλά στην πράξη τις εφαρμόζουν και αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα των ημερών μας.Πρόκειται για μια πρακτική, η οποία μετατρέπει την πολιτική σε υποπέδιο των προσωπικών συμφερόντων των κυβερνώντων και της αυλής τους. Αντίθετα προς αυτή την προστυχιά, στην Αθηναϊκή Δημοκρατία ίσχυε η εντελώς αντίθετη πρακτική.Αυτή η υπέροχη δημοκρατία είχε θεσπίσει το «αδίκημα της εξαπάτησης του λαού».Σύμφωνα με αυτό το νόμο, καταδικάζονταν σε θάνατο όσοι πολιτικοί δεν τηρούσαν τις υποσχέσεις που έδιναν στο λαό. Με βάση αυτό το νόμο η Εκκλησία του Δήμου – ήταν τότε που ο λαός είχε γνώμη και δεν ήταν ένας γκαζοντενεκές για την αποδοχή των αρχηγικών αποφάσεων – καταδίκασε σε θάνατο τον περίφημο στρατηγό της μάχης του Μαραθώνα (490 π.Χ.), Μιλτιάδη.Ο στρατηγός, το 489 υποσχέθηκε στους Αθηναίους να τους κάνει πλούσιος αν του έδιναν εβδομήντα πλοία να καταλάβει τη Μυκάλη. Αφού του τα έδωσαν, ο Μιλτιάδης ναυμάχησε, τραυματίστηκε αλλά δεν μπόρεσε να καταλάβει το νησί.Η Εκκλησία του Δήμου, που δεν έπαιζε τις κουμπάρες, όπως αυτό το κάνουν μερικοί της σημερινής ελληνικής δικαιοσύνης, τον καταδίκασε σε θάνατο και σε βαρύ πρόστιμο που πλήρωσε ο γιος του ο Κίμων. Πέθανε στη φυλακή! (Το γεγονός αναφέρεται από τον ελληνιστή D.M. Mac Dowell: «Το δίκαιο στην Αθήνα των κλασικών χρόνων» (εκδ. «Παπαδήμα», 1986, σελ. 276-277).
Στη σημερινή «δημοκρατία» δοξάζονται, στηρίζονται και ψηφίζονται όλοι οι πολιτικοί απατεώνες, που χρόνια και χρόνια υπόσχονται τα πάντα στους πάντες!
Ένας διεφθαρμένος λαός που διδάσκεται ν’ απεμπολήσει κάθε ηθική ικμάδα. Χαρακτηριστικό, το κύριο άρθρο μεγάλης πρωινής εφημερίδας που έλεγε: «Ακόμη και οι προεκλογικές παραχολογικού τύπου δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ πρέπει να μπουν στο ράφι για το καλό του τόπου» («Καθημερινή», 17/10/2009).Η πολιτική και η ηθική κατάπτωση στο απόγειό της!
Ο γράφων έχει εντελώς αντίθετη άποψη: Οι σημερινοί πολιτικοί που διαπράττουν κατ’ εξακολούθηση το έγκλημα της εξαπάτησης του λαού, να έχουν την τύχη του ηρωικού Μιλτιάδη. Χωρίς ένα νέο Γουδί, η Ελλάδα δεν θα βρει το δρόμο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου