Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Σ’ ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα ρεπορτάζ της πιο πάνω εφημερίδας, τα οποία σπανίζουν στον χώρο της δημοσιογραφικής παπαγαλίας, μαθαίνουμε τέρατα και σημεία για την καταιγίδα των ποικιλώνυμων επιτροπών που ζώνουν στο σώμα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και απομυζούν το ισχνό ταμείο του Δημοσίου. Δύο χιλιάδες επιτροπές, υποεπιτροπές και παραεπιτροπές «συσκέπτονται» χρόνια και χρόνια για να «λύσουν» τα προβλήματα της ελληνικής γραφειοκρατίας και να «βελτιώσουν» τη λειτουργία των θεσμών!!
Επιτροπές πολλές και πολυμελείς, που αρχίζουν από τη «μελέτη» του αθλητισμού (48 επιτροπές), περνούν από τη Διεύθυνση Οργάνωσης του Υπουργείου Οικονομικών (46 επιτροπές) και τη Διεύθυνση Οικονομικών (Τμήμα Αποδοχών με 78 μέλη), φτάνουν στα Κεντρικά Όργανα Ελέγχου, με 110 μέλη).Απ’ εκεί πάμε στις Επιτροπές του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (εννέα αμειβόμενες επιτροπές) και στο Υπουργείο Δικαιοσύνης όπου λειτούργησαν 97 αμειβόμενες επιτροπές, για να καταλήξουμε στις Επιτροπές Αξιολόγησης της ΕΥΠ, η οποία «κατέβαλε περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ» για τέσσερις διαγωνισμούς!Επιτροπές, επιτροπές, παντού δεκάδες και εκατοντάδες επιτροπές «ειδικών», που τα μέλη τους, πολλάκις, ανακυκλώνονται για να γεμίσουν με «σοφία» τα υπουργεία και ν’ αδειάσουν τα ταμεία. Δεν παραθέτω τα χιλιάδες και εκατομμύρια ευρώ που κοστίζουν αυτές οι, κατά κανόνα, άχρηστες επιτροπές γιατί θα χρειάζονταν πολύ χώρο και ενδεχομένως θα προκαλούσαν εμετό από οργή σε όσους ξεπέρασαν το κοινωνικό στάδιο του Αυστραλοπιθήκου.Αυτές οι επιτροπές και οι χιλιάδες «ειδικοί» που εναλλάσσονται αποτελούν την ουσία του διεφθαρμένου πολιτικού «συστήματος», το οποίο παράγουν και αναπαράγουν με κάθε τρόπο. Είναι η σάρκα από τη σάρκα του και το ανώτατο στάδιο του εκμαυλισμού και της διαφθοράς του.
Χωρίς αυτή την πλημμυρίδα των επιτροπών δεν θα υπήρχε σε τόσο μεγάλο βάθος και πλάτος η καταραμένη γραφειοκρατία, η οποία αποτελεί σύμφυτο στοιχείο του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος.Πρόκειται για άμεση διαλεκτική σχέση ανάμεσα στη διαφθορά της εξουσίας και στην έκταση της γραφειοκρατίας.Πρόκειται για στενό αλληλοκαθορισμό και αλληλεξάρτηση και συνεπώς όταν φαυλεπίφαυλοι πολιτικάντηδες κηρύσσουν «αγώνα κατά της γραφειοκρατίας» - όπως συχνά το κάνουν – δεν εννοούν παρά την ενίσχυσή της. Χωρίς αυτή δεν μπορούν να υπάρξουν.
Γράφοντας αυτά δεν τρέφω καμμία αυταπάτη ότι θα βρεθούν κάποιοι που θα πουν: Φτάνει ρε γαμότο!
Είναι ντροπή πια με το αίμα μας, τον ιδρώτα μας και την πενία να γεμίζουμε τους Πύθους των Δαναΐδων του Κρατικού Ταμείου, για το οποίο οι φρουροί του έδειξαν και δείχνουν τόση ακηδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου