Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
......
Ανατρέπω, λέει το ελληνικό λεξικό σημαίνει αναποδογυρίζω, καθαιρώ, καταργώ, καταλύω.
Τι από όλα αυτά κάνει ο γιαλαντζί ανατροπέας; Απολύτως τίποτα.
Κάνει το εντελώς αντίθετο με όσα διακήρυσσε δέκα χρόνια. Πολιτική απάτη μεγάλης ολκής, η οποία στην Αθηναϊκή Δημοκρατία θα επέφερε τη θανατική καταδίκη του. Πρόκειται για το «αδίκημα της εξαπάτησης του λαού», με το οποίο καταδικάστηκε σε φυλάκιση ο θρυλικός στρατηγός Μιλτιάδης (Για το ζήτημα αυτό και το σχετικό αδίκημα και την περιπέτεια του Μιλτιάδη βλ. Α. Κόρμαλη: «Ελλήνων Προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι», εκδ. «Πελασγός», Αθήνα 2010, σελ. 115).Πολιτικές παρλαπίπες και πομφόλυγες λοιπόν ο «ανατροπέας» για κυβέρνηση οικουμενική και άοσμα και αναποτελεσματικά συμβούλια των πολιτικών αρχηγών, από τα οποία παραμένουν μόνον οι κωμικές φωτογραφίες! (Για το αδύνατο εθνωφελούς και αποτελεσματικής λειτουργίας της οικουμενικής βλ. την εμπειρία του παρελθόντος στο άρθρο μου: «Το πρόβλημα της Οικουμενικής», στην «Καθημερινή» της 7/2/1990).Όμως, αυτές τις γκαστρωμένες μέρες η Πατρίδα και το Έθνος των Ελλήνων έχουν απόλυτη ανάγκη από πραγματικές και αληθινές συγκρούσεις με την κυβέρνηση της εθνομειοδοσίας και του ανασκολοπισμού του λαού, ο οποίος πλέον έχει το εθνικό καθήκον ν’ ανασκολοπίσει τους ανασκολοπιστές του. Όσοι σιωπούν, χειροκροτούν και βιώνουν την πολιτική προσωπολατρία κάνουν κακό, πολύ κακό και στο κόμμα τους και στην Ελλάδα.
Όσοι από το ΛΑΟΣ απαντώντας στο Α’ Κριτικό Κείμενο της 24ης Μαρτίου γράφουν ότι αυτά έπρεπε να τα γράψω νωρίτερα, τους υπενθυμίζω ότι με την υπ’ αριθ. 50614976-6 της «Γενικής» συστημένη επιστολή μου με ημερομηνία 12/8/2007 και τίτλο: «Ανοιχτό Γράμμα κριτικής και διαφωνίας» προς τον Πρόεδρο (και τριάντα στελέχη) έκανα ξανά τις κριτικές μου παρατηρήσεις σε ένα κείμενο 22 σελίδων, χωρίς να πάρω απάντηση. Μπορούν να το δημοσιεύσουν στην Α1 όπως και ετούτο το κείμενο, το οποίο φυσικά θα μείνει αναπάντητο όπως και το πρώτο. Δημοσιεύστε, διαδώστε τα κείμενα έστω κι αν διαφωνείτε. Αυτό θα πει δημοκρατία και ελευθερία, για την οποία ο κ. πρόεδρος έγραψε και ειδικό πόνημα.
Συνεχίζοντας την κριτική του «ανατροπέα» σημειώνω ότι η ταύτισή του με το ΠΑΣΟΚ είναι τόσο έκδηλη και τόσο περίεργη, ώστε γνωστός τηλεοπτικός αναλυτής, να τη χαρακτηρίσει ως «πολιτικό σουρεαλισμό» (Πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ στις 8 Μαΐου).
Οι πάντες, σχεδόν, καγχάζουν και ο «ανατροπέας» συνεχίζει τις κωλοτούμπες αποπειρώμενος συνεχώς να αποτινάξει τη σφραγίδα του ακραίου και σ’ αυτή του την αγωνιώδη προσπάθεια μετακυλύει τον χαρακτηρισμό σε άλλους που διαδήλωναν τα πατριωτικά τους αισθήματα, τα οποία άλλοτε υπεράσπιζε ο ίδιος! Έτσι, δεν δίστασε να αποδώσει αυτόν τον χαρακτηρισμό σε όσους αντιδρούσαν στην άφιξη του Τούρκου πρωθυπουργού στην Αθήνα. Άλλοτε είχε αναλάβει ο ίδιος εργολαβικά την υπεράσπιση των εθνικών μας θεμάτων. Τώρα, αισθάνεται την ανάγκη να προσκομίσει πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης στο σάπιο πολιτικό σύστημα. Τώρα, ο «ανατροπέας» κινείται πολύ «σωφρόνως» στα πλαίσια του συστήματος της εθνομειοδοσίας (Για τις επιθέσεις του εναντίον των «ακραίων» βλ. εκπομπή «Ανατροπή» της 10ης Μαΐου στο «Mega»).
Η επί του προκειμένου πολιτική του κωλοτούμπα είναι τόσο κραυγαλέα και αντίθετη στις προηγούμενες θέσεις του ώστε ο γνωστός και έγκυρος σχολιαστής Γ. Ζερβός να τον χαρακτηρίσει «Αμερικανοτσολιά γαλατά» (βλ. εκπομπή του στο Β.S. της 11ης Μαΐου).Αν ο «ανατροπέας» ανησυχούσε πραγματικά για την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού και τις συμφωνίες που υπέγραψε «για να βοηθήσει την Ελλάδα» - όπως προκλητικά δήλωσε ο Τούρκος – δεν θα στήριζε με τόσο πάθος τη συμμαχική, κατοχική και εθνικά επικίνδυνη κυβέρνηση του «συντρόφου» Τζέφρη.
Συνεπώς, το να στηρίζει την εθνοκτόνο κυβέρνηση και ταυτόχρονα να βγαίνει με πρωτοσέλιδο, της «Α1», την επομένη της άφιξης, με υποτιμητικά σχόλια και σκίτσο για τον Giorgo τον οποίο εικονίζει να κάθεται ως φτωχός συγγενής πάνω στα χρέη μπροστά σ’ έναν σουλτάνο πρωθυπουργό δεν συνιστά στάση πολιτική αλλά μπερτοδουλική. Όταν εμφανίζεις την κυβέρνησή σου έτσι δεν την στηρίζεις, την γκρεμίζεις! Καθαρές κουβέντες.
Επειδή η ενασχόλησή μου με τον «ανατροπέα» είναι η δεύτερη και τελευταία, θα συνεχίσω την αναδίπλωση της Μπερτόδουλης πολιτικής του καταγράφοντας μερικές ακόμη κωλοτούμπες του, οι οποίες θολώνουν τα πολιτικά και εθνικά μας πράγματα και συσκοτίζουν τους πραγματικούς πολιτικούς και εθνικούς του στόχους.Να, λοιπόν, μερικές πρόσφατες τοποθετήσεις του μέσα από τη συνέντευξή του στο «EXTRA», την Πέμπτη 11 Μαΐου:
1) «Πρέπει το γρηγορότερο να καθαρίσει το θέμα των σκανδάλων για να ηρεμήσει ο τόπος. Σας διαβεβαιώνω ότι θα πάνε στην προανακριτική όσοι πρέπει να πάνε». Σημειώνω ότι ως προς το θέμα αυτό είχε αντίθετη άποψη (την κατέγραψα στο από 24 Μαρτίου πρώτο μου κείμενο).
2) «Η κυρία Μπακογιάννη ανήκει στους 30 καλύτερους της Βουλής». Δεν τόλμησε να την κατατάξει στην πρώτη θέση, όπως θα ήθελε. Αντίθετη άποψη είχε γι’ αυτή επί πολλά χρόνια (βλ. το Α’ κείμενό μου).
3) Ενώ στηρίζει την κυβέρνηση των «Αμερικανοτσολιάδων» και του «Τσολάκογλου» - όπως χαρακτηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση αρκετοί σχολιαστές – ταυτόχρονα ρίχνει το δίχτυ του και προς τους ιδιοκτήτες της «ιδεολογικής» πολυκατοικίας, τους οποίους πολέμησε την ώρα της ψηφοφορίας για την εκλογή τους στην αρχηγία.
Λέει, λοιπόν: «Αντώνη Σαμαρά κάλεσέ με στο συνέδριο της Ν.Δ. να σας πως τις απόψεις μου για το πώς θα πάμε όλοι μαζί στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές για να μην τις πάρει το ΠΑΣΟΚ». Θυμίζει την παροιμία: Δύο καρπούζια σε μία μασχάλη.
4) Συνεχίζοντας λέει: «Βλέπω μπροστά μου τον κίνδυνο της δημοκρατίας».
Έτσι διαπράττει το μεγάλο πολιτικό λάθος να ταυτίζει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη δημοκρατία και την Ελλάδα (αυτή την ταύτιση επέκρινα στο Πρώτο μου κείμενο) και ταυτόχρονα εγκαταλείπει την πολύχρονη επιδίωξή του για «ανατροπή» του διεφθαρμένου συστήματος της οικογενειοκρατίας και των «σατέν» (βλ. Πρώτο κείμενό μου).Όταν διακήρυσσε την «ανατροπή» τι ήθελε ν’ ανατρέψει ο πολιτικός ανεμόμυλος; Θεωρεί ότι αυτό το εθνομειοδοτικό πολιτικό σύστημα που βιώνει η Ελλάδα της φτώχειας, του ΔΝΤ και της μίζας είναι δημοκρατία;
5) Τελευταία κωλοτούμπα στον καμβά της αλλοπρόσαλλης πολιτικής του «ανατροπέα» είναι αυτή, η οποία συνδέεται με τη συμπεριφορά του απέναντι στις τουρκικές απαιτήσεις σε βάρος των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
Έτσι, με την ευκαιρία της άφιξης του Τούρκου πρωθυπουργού στην Αθήνα, βρίσκει την ευκαιρία ν’ απομακρυνθεί από τις εθνικές θέσεις του παρελθόντος.
Σε τηλεοπτικές του λοιπόν εμφανίσεις αποπειράται να εφαρμόσει μία πολιτική χαμηλών τόνων.
Ενώ τα πατριωτικά Σωματεία και Έλληνες πατριώτες οργανώνουν συλλαλητήρια διαμαρτυρίας κατά του Τούρκου πρωθυπουργού, ο άλλοτε πούρος και ανυποχώρητος κήρυκας της υπεράσπισης των εθνικών μας θεμάτων εμφανίζεται ως πολιτική κότα.Συνιστά, λοιπόν, τη μη συμμετοχή του αθηναϊκού λαού σ’ αυτές τις εκδηλώσεις ασκώντας άμεση ψυχολογική τρομοκρατία: Κάνει λόγο για «κίνδυνο επεισοδίων και εκτροπών», διατυπώνοντας την άποψη ότι αυτή η επίσκεψη «έπρεπε να γίνει τρεις μήνες αργότερα και όχι τώρα που η Ελλάδα είναι αδύναμη». Συνεπώς δέχεται ότι η πατρίδα πρέπει να συζητήσει τις αξιώσεις της Τουρκίας αλλά αργότερα! (Γι’ αυτές του τις κωλοτούμπες βλ. τις τηλεοπτικές εκπομπές του Γ. Ζερβού στο Β.S. της 14 Μαΐου και του ίδιου του κ. πολιτικού της κωλοτούμπας στο ΤΗΕΛΑΣΤΥ της ίδιας ημέρας).
Καταλήγοντας θα έλεγα ότι η «πολιτική» του «Αμερικανοτσολιά γαλατά» - όπως τον αποκαλεί ο έγκυρος σχολιαστής Γ. Ζερβός - διέπεται από έκδηλες τυχοδιωκτικές πολιτικές ενέργειες που αποβλέπουν σ’ ένα και μόνο στόχο: Την προσωπική και κομματική αναρρίχηση.Η επίκληση της πατρίδας είναι εντελώς προσχηματική αφού αυτή μπορούν, δυστυχώς, να επικαλούνται οι πάντες ανεξάρτητα από του τι πρόσφεραν σ’ αυτή και ανεξαρτήτως πόσα πήραν απ’ αυτή.Στα πλαίσια αυτών των προσωπικών φιλοδοξιών ο «ανατροπέας» δεν θα διστάσει να δεχθεί στους κόλπους των κομματικών υποψηφιοτήτων όλους εκείνους οι οποίοι έμειναν και θα μείνουν άστεγοι κομματικά είτε για λόγους ηθικής τάξης είτε γιατί δεν μπόρεσαν να γίνουν κάτι σ’ άλλες κομματικές χωματερές.
Μ’ άλλα λόγια, ο ΛΑΟΣ θα μετατραπεί σ’ ένα πλυντήριο ανθρώπων και ιδεών, γεγονός το οποίο κατάγγειλα με την από 17 Αυγούστου 2004 συστημένη επιστολή μου προς τον κ. Πρόεδρο.
Βάζοντας τελεία και παύλα δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω ότι «ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ – όπως εύστοχα τον χαρακτήρισε ο Γ. Ζερβός – με την ενσυνείδητη πολιτική του έδωσε το φτυάρι στους νεκροθάφτες της Ελλάδας να σκάψουν το λάκκο της.
Συνελόντι ειπείν: Ο εν λόγω «ανατροπέας» αποτελεί τον κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο του λαϊκισμού στην Ελλάδα, συντελώντας έτσι άμεσα όχι μόνο στη στασιμότητα, αλλά και στην οπισθοδόμισή της αφού όπως πολύ εύστοχα γράφει ο Γιάννης Κορδάτος: «Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνος εχθρός του λαού από τον πολιτικό λαϊκισμό» (βλ. το έργο του: «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τόμος Δέκατος, Αθήνα, 1957, σελ. 10 του Προλόγου».
Τα χαρακτηριστικά «λειτουργικά» στοιχεία του εθνοκτόνου λαϊκισμού είναι: «Η διγλωσσία, η αυτοαναίρεση των θέσεων και των επιλογών και ο κενολόγος βερμπαλισμός», όπως γράφω στο έργο μου: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα», Αθήνα, 2002, σελ. 21).
Πρόκειται για μια θεωρία και μία πρακτική, η οποία ενώ απατηλά δείχνει βάδισμα προς τα εμπρός, στην πραγματικότητα κάνει άλματα (σχήμα οξύμωρο) προς τα πίσω. Κάνει κωλοτούμπες!
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου