Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Οι προστάτες του Ντάουνερ και ο εξευτελισμός της Κύπρου

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

ΑΝΕΚΑΘΕΝ, στα μυαλά μερίδας της πολιτικής ηγεσίας κυριαρχεί μια κωμική και νηπιώδης αντίληψη: Να μην προκαλούμε, να μην ενοχλούμε, να μη ζητούμε, να είμαστε καλά παιδιά. Αυτή η ολέθρια αντίληψη περί πολιτικής και διπλωματίας υποβάλλει πως αν είμαστε καλά παιδιά, οι ξένοι, οι μεγάλοι παρεμβαλλόμενοι στο Κυπριακό θα… κατανοήσουν τις θέσεις μας και θα μας… ελεήσουν ανάλογα. Βλέπουμε, δυστυχώς, τα αποτελέσματα: Απαιτούν υποχωρήσεις μόνον από την ελληνική πλευρά. Και ανταμείβουν την τουρκική. Γιατί; Όχι μόνο επειδή η Τουρκία είναι μεγάλη χώρα και δύναμη και όλοι την έχουν ανάγκη, αλλ' επειδή η τουρκική πλευρά είναι σταθερά το… κακό παιδί, που συνεχώς απαιτεί, διεκδικεί, φωνάζει, βρίζει, επιτίθεται, αξιώνει. Ερντογάν, Γκιουλ, Νταβούτογλου, Μπαγίς, δεν περνά μέρα χωρίς να καθυβρίζουν την Ε.Ε. και να απειλούν ή να χλευάζουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Μέχρι που να επιτύχουν τους στόχους τους. Σε βάρος μας!
Ιδού ένα κλασικό παράδειγμα πώς ενήργησαν οι αδίστακτοι Τούρκοι και πώς δεν αντιδρά η… ευλύγιστη κυβέρνηση Χριστόφια. Ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Γ.Γ. του ΟΗΕ στην Κύπρο, Αλεξάντερ Ντάουνερ, κατά παραδοχή Κυβέρνησης και κομμάτων, είναι εχθρικά και υπονομευτικά διακείμενος προς την ελληνική πλευρά. Ο άθλιος ρόλος του τεκμηριώνεται από δημοσιεύματα του αυστραλιανού Τύπου, από τη συμμετοχή του στο Δ.Σ. υπηρεσίας συλλογής πληροφοριών, που στελεχώνεται από πρώην πράκτορες της βρετανικής Μ15, από το βιβλίο «Σημαδεμένη τράπουλα» και τα έγγραφα που αποκαλύφθηκαν και, φυσικά, από τις απαξιωτικές αναφορές του σε πρόσωπα και θεσμούς. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, κάθε φορά που τον βλέπει, βγάζει εξανθήματα από την οργή του. Όλα τα κόμματα θεωρούν το ρόλο του υπονομευτικό των θέσεων της πλευράς μας. Χειρότερα: Έχει αδίστακτα υπερβεί και παραβεί τους όρους εντολής του.
Μια σοβαρή κυβέρνηση θα είχε απαιτήσει προ διετίας, όχι τώρα, την άμεση ανάκλησή του. Καλύτερα: Μια σοβαρή κυβέρνηση θα είχε μελετήσει την περίπτωσή του πριν συγκατανεύσει στο διορισμό του. Οι Τούρκοι, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, αξίωσαν και πέτυχαν την ανάκληση του προκατόχου του Ντάουνερ, Μάικλ Μόλερ, επειδή, τάχα, αυτός δεν ήταν αμερόληπτος. Ρωτάμε τον Πρόεδρο Χριστόφια και τους όψιμους προστάτες τού Ντάουνερ, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ: Γιατί δεν απαίτησαν προ διετίας την ανάκληση του Ντάουνερ; Διότι, δυστυχώς, λειτουργεί η κωμική αντίληψη να μην τα βάζουμε με τα Ην. Έθνη, επειδή θα… θυμώσουν οι φίλοι τού Πρόεδρου, Εγγλέζοι. Δεν είναι τυχαίο που ο Βρετανός ΥπΕξ, Χέιγκ, εξέφρασε πρόσφατα την «πλήρη στήριξή του» στον Ντάουνερ, που «εργάζεται ακούραστα» για να βοηθήσει τους δύο ηγέτες να πετύχουν λύση στο Κυπριακό, προωθώντας τις τουρκικές θέσεις, όπως έπραξε τις προάλλες στις Βρυξέλλες, και εμπλεκόμενος, ως μη όφειλε, στο θέμα του λεγόμενου απευθείας εμπορίου.
Δι' εγγράφων έχει καταδειχθεί ότι ο Ντάουνερ ενεργεί για απαράδεκτη λύση. Γι’ αυτό οι σκεπτόμενοι πολίτες δεν καταλαβαίνουν τη λογική, η οποία επέβαλε στον Υπουργό Εξωτερικών, Μ. Κυπριανού και στον Γ. Ιακώβου να μην παραστούν σε συνεδρία της Επιτροπής Θεσμών και να απαντήσουν σε ερωτήσεις βουλευτών για το ρόλο Ντάουνερ. Μετά τον Πουργουρίδη, τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, οι αυτόκλητοι προστάτες του Ντάουνερ αυξάνονται. Γιατί; Επειδή, λένε, δεν πρέπει να δείχνουμε ότι είμαστε κακά παιδιά! Να μην τα βάζουμε με εκπροσώπους του Γ.Γ. του ΟΗΕ, έστω και αν αυτοί χαντακώνουν ενσυνείδητα την υπόθεσή μας. Και ο εξευτελισμός της αξιοπρέπειας και της σοβαρότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας; Αυτά, προφανώς, δεν μετρούν για τους όψιμους προστάτες του ανεκδιήγητου Ντάουνερ.

Πηγή : http://www.sigmalive.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: