ΟΙ ΡΙΖΕΣ της διζωνικής ομοσπονδίας, που δεν συναντάται πουθενά στη διεθνή νομολογία, είναι παλιές και βαθιές στην ιστορία του Κυπριακού. Είναι ηλικίας σχεδόν 60 χρόνων και όχι, όπως νομίζουν πολλοί, ότι ανάγονται στη γνωστή Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου Μακαρίου-Ντενκτάς του 1977. Η διζωνική είναι βρετανο-τουρκικό εφεύρημα με στόχο να ικανοποιηθούν οι τουρκικές βλέψεις και αξιώσεις κατά της Κύπρου. Αρχικά οι Τούρκοι απαιτούσαν από τους Βρετανούς διχοτόμηση, ώστε να διασφαλίσουν στους Τ/κύπριους το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και στη συνέχεια αξίωσαν διζωνική ομοσπονδία, με απώτερο στόχο τον έλεγχο όλης της Κύπρου. Η Φανούλλα Αργυρού, εκλεκτή συνεργάτιδα της «Σ», είναι η χαλκέντερη ερευνήτρια των εγγράφων του Φόρεϊν Όφις. Μέχρι σήμερα έγραψε οκτώ βιβλία, τα οποία είναι στηριγμένα σε αποδεσμευθέντα βρετανικά έγγραφα. Το τελευταίο βιβλίο της, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, τιτλοφορείται: «Διζωνική εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας - 1955-2011 - Οι καταβολές της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας» (εκδόσεις Αδράστεια).
Σύμφωνα με τα βρετανικά αρχεία, οι πρώτες αναφορές για διχοτόμηση της Κύπρου έγιναν από τους Βρετανούς από το 1953, μετά από επιτόπια έρευνα στην Κύπρο. Τελικά αποφάνθηκαν ότι η επιχείρηση διχοτόμησης θα ήταν πάρα πολύ δαπανηρή, εκτός και αν επιβληθεί «διά πυρός και σιδήρου». Με την Τριμερή Διάσκεψη του Λονδίνου (Αύγουστος 1955), η Βρετανία επαναφέρει την Τουρκία και την επιβάλλει ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό. Είναι η γνωστή πολιτική «διαίρει και βασίλευε». Αμέσως η Άγκυρα δραστηριοποιείται για ανάκτηση της Κύπρου. Στις 19/12/1956, στη Βουλή των Κοινοτήτων, ο λόρδος Ράντκλιφ δημοσιοποιεί τις βρετανικές συνταγματικές προτάσεις για την Κύπρο. Η Βρετανία υπόσχεται αυτοδιάθεση στην τ/κ μειονότητα και ότι η διχοτόμηση δεν θα εξαιρείτο από την τελική λύση… Οι πρώτες αναφορές για ομοσπονδιακή λύση στο Κυπριακό περιέχονται στις προτάσεις Ράντκλιφ, ο οποίος διερωτάται:
«Θα ήταν φυσικό να παραχωρήσει ένας ισότητα αντιπροσώπευσης σε ένα ομόσπονδο σώμα σε μέλη μιας ομοσπονδίας, αδιαφορώντας για τις αριθμητικές αναλογίες των πληθυσμών που αντιπροσωπεύουν. Όμως, μπορεί η Κύπρος να οργανωθεί σε μια ομοσπονδία με αυτόν τον τρόπο; Δεν το νομίζω. Δεν υπάρχει υποδομή εδαφικού διαχωρισμού μεταξύ των δύο κοινοτήτων και εκτός άλλων αντιρρήσεων ομοσπονδιακές περιφέρειες, κατ’ εμένα, είναι μια πολύ δύσκολη συνταγματική μορφή». Ο εδαφικός διαχωρισμός επιβλήθηκε 18 χρόνια αργότερα, με την τουρκική εισβολή. Το 1957 (Ιούνιος), το Γραφείο Αποικιών, σε σημείωμά του προς το Βρετανό Πρωθυπουργό, επισήμανε πως «μια ομοσπονδία πάντοτε συνεπάγεται αναπόσπαστη κυριαρχία και στην περίπτωση της Κύπρου, η ελληνική ζώνη θα είναι ελεύθερη να ενωθεί με την Ελλάδα, και η τουρκική με την Τουρκία. Σε μια τέτοια περίπτωση, η νήσος δεν θα παραμείνει κάτω από αναπόσπαστη βρετανική κυριαρχία. Ακόμα, οποιαδήποτε κεντρική κυβέρνηση δεν θα είναι ομοσπονδία αλλά ένα είδος τριχοτόμησης».
Η Φανούλλα Αργυρού αποκαλύπτει τα παρασκήνια της βρετανοτουρκικής διαχρονικής συνωμοσίας σε βάρος της Κύπρου, για να καταλήξουμε σήμερα στην αποδιεθνοποίηση του Κυπριακού, στην ολέθρια, κυπριακής ιδιοκτησίας, λύση και στον κίνδυνο κατάλυσης και εξαφάνισης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το πιο πάνω βιβλίο της θα παρουσιαστεί απόψε, στις 7.30, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σωματείου «Αδούλωτη Κερύνεια», από τους Λ. Λουκαΐδη, νομικό, πρώην δικαστή του ΕΔΑΔ και τον Χρ. Ιακώβου, διευθυντή του ΚΥΚΕΜ. Η παρουσίαση συνδιοργανώνεται από την «Αδούλωτη Κερύνεια» και το ΚΥΚΕΜ.
Πηγή : http://www.sigmalive.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου