Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Σημαντικές παράμετροι της Αραβικής εξεγέρσεως

Του Σωτήρη Ζαφειρακόπουλου

Το αίτιο της "ανάφλεξης" στον Αραβικό κόσμο βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί όπου αυτή εκδηλώθηκε. Αυτό λέει η λογική και είναι κάτι το οποίο εύκολα αποδεικνύεται. Η αμερικανική τάξη πραγμάτων καταρρέει και αυτό οφείλεται στην ολοένα και εμφανέστερη αμερικανική παρακμή.
Αυτήν τη στιγμή οι ΗΠΑ παρακμάζουν και η παρακμή φαίνεται στους μηχανισμούς τους. Δεν μπορούν να ελέγξουν αυτούς τους μηχανισμούς. Δεν έχουν τη δύναμη πλέον να τους ελέγξουν. Η οικονομία των ΗΠΑ έχει μετέλθει ως λεία των κερδοσκόπων και άρα λειτουργεί εις βάρος της πολιτικής τους.
Οι κερδοσκόποι ανεβάζουν τις τιμές τροφίμων και αυτές οι τιμές βγάζουν τους λαούς στο δρόμο. Η πείνα ήταν αυτή η οποία έβγαλε τους Άραβες στους δρόμους και κατόπιν όλοι αυτοί "θυμήθηκαν" ότι τους κυβερνούν δισεκατομμυριούχοι δικτάτορες. Αν οι λαοί δεν πεινούσαν, δεν θα ρίσκαραν το κόστος της αντίδρασης και θα έκαναν τα "κορόιδα" …όπως συνέβαινε επί δεκαετίες.
Όμως, η πείνα τους δεν οφείλεται σε φυσικά φαινόμενα. Η πείνα των Αιγυπτίων δεν οφείλεται σε κάποιες εξωγενείς αιτίες.  Οφείλεται σε επιλογές οικονομικών κέντρων, τα οποία βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί όπου υπήρξαν οι αντιδράσεις …Στη Wall Street αναζητά κάποιος την πείνα, που "χτύπησε" τον αραβικό κόσμο. Άρα, όταν παθαίνουν πολιτική ζημιά οι ΗΠΑ —εξαιτίας της απληστίας της Wall Street— σε δική τους εσωτερική αδυναμία οφείλεται.
Στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί δεν έχουν δύναμη να ελέγξουν τους κερδοσκόπους στην "αυλή" τους και δεν έχουν τα χρήματα να υποστηρίξουν τα καθεστώτα που τους είναι χρήσιμα. Αυτή είναι η απόλυτη εικόνα της παρακμής τους. Δεν έχουν τη δύναμη να ελέγξουν τα αρπακτικά, άπληστα και άθλια Golden Boys της Wall Street και δεν έχουν τα χρήματα να κινήσουν αεροπλανοφόρα εναντίον των εχθρών τους, για να διορθώσουν τα λάθη τους.
Ο Μπαράκ Ομπάμα μοιάζει περισσότερο με εκπρόσωπο διεθνούς μη κυβερνητικής οργάνωσης, παρά με ηγέτη της υπερδύναμης. Με ευχές και συμβουλές δεν ασκείται η εξουσία …και δυστυχώς για τις ΗΠΑ εκεί κατέληξαν. Όταν στο κλειστό νησιωτικό Μπαχρέιν, με το σκληρό καθεστώς και την παρουσία του αμερικανικού στόλου, τολμάνε οι διαδηλωτές να ξεσηκωθούν, τότε τα πράγματα δεν είναι απλά δύσκολα για το σύστημα, αλλά τραγικά.
Τώρα, με την πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ, τα γεγονότα στην Λιβύη, την Συρία και την Υεμένη ανησυχούν όλα τα ομοειδή καθεστώτα …Όλα τα καθεστώτα, τα οποία αποτελούν τις βάσεις των ΗΠΑ. Ομοειδή ακόμα κι αυτά που δεν φαίνονται ως τέτοια. Τέτοιο ομοειδές καθεστώς με αυτό της Αιγύπτου είναι και το ελληνικό …Το καθεστώς των Παπανδρέου. Ένα συνομήλικο με το καθεστώς Μουμπάρακ. Την ίδια εποχή "χτίστηκαν" όλα αυτά τα καθεστώτα, τα περισσότερα εκ των οποίων ανήκουν στη Σοσιαλιστική Διεθνή, στην οποία προεδρεύει ο Γιώργος Π., πρωθυπουργός, ατυχώς της Ελλάδας, εδώ και 19 μήνες.
Αυτή η Σοσιαλιστική Διεθνής δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μετάλλαξη εκείνης της συμμορίας των ψευτοκουλτοριάρηδων και των ψιλικατζήδων, οι οποίοι "πολεμούσαν" το κεφάλαιο με την ευγενική "χορηγία" των κεφαλαιοκρατών. Ανθρωπάρια με… κουστουμάκια, ζιβάγκο, ψευδοστρατιωτικές στολές και κελεμπίες. Ελεεινοί, που ο ένας μετά τον άλλο εγκαταλείπουν τα "εγκόσμια", αφήνοντας μόνον δυστυχία. Δυστυχία που θα αφήσει πίσω του και ο Γιώργος Π.

Πηγή : http://www.elora.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: