Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδος και οι αποικιοκράτες σύμμαχοί μας

Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με τους Αποικιοκράτες Συμμάχους μας  που δεν είναι άλλοι από τους Άγγλους – Ισπανούς – Πορτογάλους – Βέλγους – Ολλανδούς – Γάλλους – Ιταλούς και τελευταίους τους Αμερικανούς που διεκδικούν τα πάντα από Κράτη που έχουν πρώτες ύλες.
Με όλους αυτούς διαπραγματευόμεθα την εξόρυξη του ορυκτού πλούτου της χώρας μας αλλά τα μαντάτα είναι πέρα για πέρα αποικιοκρατικά, αφού θέλουν να μας πάρουν όλον τον ορυκτό πλούτο με 110 δισ. ευρώ για τα δάνεια που μας χορηγούσαν τόσα χρόνια.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα της αποικιοκρατίας προσπαθεί η χώρα μας να βγει από τον δανεισμό των ανάλγητων Συμμάχων μας επαναπαυόμενη στην εξόρυξη των ορυκτών για την αποπληρωμή των δανείων μας.
Δυστυχώς, όμως, οι αποικιοκράτες Σύμμαχοί μας με επικεφαλής τους Αμερικανούς που έχουν τον πρώτο λόγο στα θέματα που συνδέονται με τον ορυκτό πλούτο του πλανήτη Γη μας δημιουργούν προβλήματα που συνδέονται με την ποσότητα των ορυκτών.
Ενώ τα επίσημα στοιχεία από τους δορυφόρους που έρχονται είναι της τάξεως πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το αυτό δε ανακοινώνουν και οι Νορβηγικές Εταιρείες που ασχολούνται με τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος, οι Σύμμαχοί μας θέλουν να μας τον πάρουν μόνον για να ξεχρεωθούμε από τα δάνεια που μας χορηγούσαν.
Η αποικιοκρατική πολιτική των Συμμάχων μας σε όλο της το μεγαλείο που αρχίζει από τον 15ο αιώνα, τότε που η εκμετάλλευση των αποικιοκρατικών Κρατών βρισκόταν στο απόγειο μέχρι των ημερών μας που υφίσταται από την Ε.Ε. το Δ.Ν.Τ. και τους Διεθνείς Τραπεζικούς τοκογλύφους που με τα δάνεια που χορηγούν στα πτωχά Κράτη, τους παίρνουν την επικυριαρχία και τους αρπάζουν τις πρώτες ύλες που έχουν στα εδάφη των.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα με τη χώρα μας που μας δάνεισαν για να μας πάρουν όλον τον ορυκτό πλούτο που έχει η Χώρα μας, δίδοντάς μας 110 δισ. ευρώ και παίρνοντας πολλά τρισ. ευρώ από την εξόρυξη αερίου και πετρελαίου.
Ζούμε την εποχή της Παγκοσμιοποιήσεως που βρίσκεται εντός των πυλών μας. Την εποχή που οι μεγάλες Χώρες επιβάλλονται στις πτωχές Χώρες που δεν έχουν την τεχνογνωσία και τεχνολογία για την εξόρυξη του ορυκτού πλούτου και αναγκαστικά καταφεύγουν στις υπερδυνάμεις που έχουν όχι μόνο την τεχνογνωσία και τεχνολογία, αλλά και δύναμη να επιβληθούν για να πάρουν τις πρώτες ύλες που καπαρώνουν από πολλά χρόνια πριν, όπως συμβαίνει και στην χώρα μας.
Είναι η μοίρα των πτωχών και αδυνάτων Κρατών που στερούνται και εξωτερικής πολιτικής να πληρώνουν το μάρμαρο σε κάθε οικονομική κρίση και παράλληλα να στερούνται από προσωπικότητες μεγάλου και διεθνούς κύρους που να ελίσσονται ποικιλοτρόπως και με άλλα Κράτη που ενδιαφέρονται να βοηθήσουν οικονομικά.
Αλλά το δόγμα της Ελλάδος, ανήκουμε στη Δύση, μας επιφυλάσσει χρόνια τώρα κατακερματισμό της εθνικής μας οντότητος ως Κράτος και απώλεια εσόδων από τον ορυκτό πλούτο, που χρόνια περιμέναμε την εξόρυξή του για να ξεχρεωθούμε από τους Διεθνείς απατεώνες Συμμάχους μας και μας γύρισε καπάκι.

Πηγή : www.elora.gr

Λαμπαδηφορία για την επέτειο της 1ης Απριλίου 1955

Η Ένωση Κυπρίων Φοιτητών Δράσις-Κ.Ε.Σ. για ακόμα μια χρονιά τιμά τους ήρωες του ενωτικού αγώνα 1955-59. Το Σάββατο 31 Μαρτίου διοργανώνουμε λαμπαδηφορία από το οίκημα μας (Παιανίας 5-7, Ζωγράφου), η οποία θα καταλήξει στον λόφο του Φιλοπάππου στο Θησείο. Κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης τα μεσάνυχτα θα τραγουδήσουμε τον εθνικό ύμνο, αλλά και τον ύμνο του φορέα, παραμένοντας αγέρωχοι στις επάλξεις του αγώνα. Προσυγκέντρωση: 9:00 μ.μ. στο οίκημα μας. ΕΟΚΑ ξανά στης Κύπρου τα βουνά!

Τα εθνικά... ατοπήματα Παπανδρέου

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Οι λεπτομέρειες έχουν τη σημασία τους, έστω και αν προσπαθούν οι συνεργάτες των πολιτικών μας να αμβλύνουν τις εντυπώσεις από τις λανθασμένες αποφάσεις των αφεντικών τους και να παρουσιάσουν το λάθος ως μία έξυπνη πολιτική και διπλωματική κίνηση. Σε άλλες εποχές, η είδηση θα ήταν πρωτοσέλιδη... Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώρ­γος Παπανδρέου επέλεξε να κάνει το πρώτο του ταξίδι -μετά την «αποδέσμευσή» του και από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ- στην Τουρκία. Το ίδιο είχε πράξει και μετά την εκλογή του, τον Οκτώβριο του 2009, όταν μαζί με τους «κηπουρούς» του επισκέφθη­καν την Αγκυρα αφήνοντας σύξυλο στη Λευκωσία τον Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίος δικαιολογη­μέ­να δυσαρεστήθηκε. Ετσι και αλλιώς, ο κ. Παπανδρέου δεν είναι τόσο δημοφιλής στην Κύπρο όσο είναι στην Τουρκία.
Ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, μίας απαξιωμένης οργάνωσης που χωρά δικτάτορες, φιλοαμερικανούς σοσιαλιστές και μερικούς ρομαντι­κούς που ακόμα πιστεύουν στο δίκαιο κοινωνικά σύστημα που καθιέρωσε ο Πάλμε, ο κ. Παπανδρέου όρισε την Κωνσταντινούπολη ως τόπο συνεδρίασης της Επιτροπής για τον Αραβικό Κόσμο, διότι προφανώς πιστεύει πως μέσω αυτής και άλλων που θα ακολου­θή­σουν, θα επανέλθει στο διεθνές προσκήνιο και θα είναι υποψή­φιος για κάποια εκ των θέσεων που θα «ανοί­ξουν» σε διεθνείς οργανισμούς, σοβαρούς και αμελητέους.
Οι συνεργάτες του διέδωσαν ότι η επίσκεψη στην Πόλη και η ενασχόληση με το θέμα της «Αραβικής Ανοιξης» αποδεικνύουν και το ενδιαφέρον του για τη Μέση Ανατολή. Το γεγονός ότι ουδείς νοιάζεται για τις απόψεις του, ουδόλως απασχολεί τον ίδιο και τους συνεργάτες του, οι οποίοι δεν είναι άμοιροι ευθυνών για πολλές εκ των αποφάσεων και των πολιτικών του.
Επειδή ο «διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», αξίζει να υπογραμμίσω ότι:
  • Η επίσκεψη γίνεται παραμονές της επετείου της 25ης Μαρτίου και
  • Το ταξίδι στην Τουρκία είναι μία ακόμα ευκαιρία για να βρίσκεται μακριά από τα προβλήματα της οικονομίας, που ολίγον τον απασχολούν...
Πηγή : www.ethnos.gr

ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ «ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΘΕΙ Η ΑΔΙΚΙΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΑΦΕΛΕΙΑ. ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ

Του Παναγιώτη Αποστόλου

Η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης, σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάνης (24 Ιουλίου 1923) είναι θρησκευτική και όχι εθνική. Αυτό άλλωστε αξίωσε και η Τουρκία, λόγω των Κούρδων που ζούσαν και ζουν εκεί. Επίσης, το άρθρο 2 της Διακηρύξεως της Βιέννης του 1993 προβλέπει ότι «όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα του αυτοκαθορισμού». Από την στιγμή λοιπόν, που η μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη δεν συνιστά λαό, η μειονότητα δεν έχει το δικαίωμα του αυτοκαθορισμού. Έχει μόνο τα δικαιώματα της Συνθήκης της Λωζάνης και όσα δικαιώματα προβλέπονται για όλες τις μειονότητες σε όλα τα κράτη. Επομένως, δεν υπάρχει καμιά νομική υποχρέωση της Ελλάδος να αποδεχθεί τον εθνικό καθορισμό της μουσουλμανικής μειονότητας σε Τουρκική και ούτε βεβαίως είναι Τουρκική.

Στη Δυτική Θράκη, σ΄ αυτή την άκρως ευαίσθητη περιοχή για την πατρίδα μας, το Τουρκικό προξενείο είναι κράτος εν κράτει!!! Η ίδρυση του Τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή συμφωνήθηκε μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας το 1933 και ήταν συμφωνία λειτουργίας απλού Τουρκικού προξενικού γραφείου. Το 1954 με την αδιαφορία των Ελληνικών κυβερνήσεων, αναβαθμίσθηκε σε Γενικό προξενείο και από τότε εφαρμόζει την πολιτική της Τουρκίας στην Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης. Έτσι, το Τούρκικο προξενείο είναι το στρατηγείο της Άγκυρας στη Θράκη μας και προωθεί τις ορέξεις της Τούρκικης κυβέρνησης στο χώρο της μειονότητας και ταυτόχρονα καθοδηγεί τη δράση των βουλευτών της μειονότητας, οι οποίοι εκλέγονται με ψηφοδέλτια των περισσοτέρων κομμάτων της σημερινής Ελληνικής Βουλής.

Το Τούρκικο προξενείο έχει ως ναυαρχίδα της πολιτικής του, των επεκτατικών δηλαδή σχεδίων της Τουρκίας, τη «Συμβουλευτική επιτροπή Τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης» που στελεχώνεται από όλους εκείνους τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς που ποδηγετούν τα δικαιώματα και επηρεάζουν την θέληση των μουσουλμάνων κατοίκων της Θράκης. Το παράδοξο είναι πως αυτής της επιτροπής ηγούντο μέχρι του Φεβρουαρίου 2012 οι δυο μουσουλμάνοι βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ροδόπης και Ξάνθης, Αχμέτ Χατζηοσμάν ως πρόεδρός της και Τσετίν Μάντατζη ως αντιπρόεδρός της, αντίστοιχα.
Μπροστά στις ανησυχίες απώλειας της Δυτικής Θράκης, οι οποίες διατυπώνονται και από πολλούς ειδικούς επιστήμονες, διπλωμάτες και ιστορικούς, απέστειλα στις 4/4/2011 την παρακάτω επιστολή, που έλαβε αριθμό πρωτοκόλλου 817, στον πλέον αρμόδιο, τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, αναμένοντας μάταια απάντηση.
«Ασφαλώς έχει περιέλθει σε γνώση σας ότι, η καταργημένη με ανέκκλητη και οριστική απόφαση του Αρείου Πάγου, «Συμβουλευτική επιτροπή Τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης», κατά την σύνοδό της στην Κομοτηνή την Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011, εξέλεξε ομοφώνως ως πρόεδρό της τον Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ροδόπης, Αχμέτ Χατζηοσμάν και ως αντιπρόεδρό της τον επίσης Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ξάνθης, Τσετίν Μάντατζη. Παρακαλούμε όπως υπό την υψηλή θεσμική ιδιότητά σας, αυτής του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, ενημερώσετε τους ευλόγως ανησυχούντες Έλληνες πολίτες και την Βουλή των Ελλήνων, πώς είναι δυνατόν Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου να ηγούνται «Τουρκικής» οργάνωσης η οποία με την αντισυμβατική και εν πολλοίς έκνομη δραστηριότητά της στην Θράκη,προσβάλλει το Εθνικό μας συναίσθημα και περιφρονεί την Ελληνική πολιτική τάξη και τους νόμους του Κράτους. Επίσης, να μας γνωρίσετε ποιά μέτρα έχετε λάβει ή προτίθεσθε να λάβετε κατά των ως άνω Βουλευτών, προκειμένου να αποκατασταθεί η ήδη διαταραχθείσα εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος της Πατρίδος μας από τις δραστηριότητες παρανόμων τουρκικών σωματείων, συλλόγων κλπ, που εξακολουθούν να λειτουργούν με την ανοχή των Ελληνικών διοικητικών και εισαγγελικών αρχών στην Θράκη. Πιστεύουμε πως θα συμφωνήσετε μαζί μας, ότι είναι ασυμβίβαστο το λειτούργημα του Έλληνα Βουλευτού με την προεδρεία «Τουρκικού» σωματείου, στην Εθνικά ευαίσθητη περιοχή της Θράκης, στην οποία ως καλώς γνωρίζετε δεν κατοικούν Τούρκοι πολίτες!»
Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έλαβα ουδέποτε απάντηση ως προς το  περιεχόμενο της πρωτοκολλημένης επιστολής μου, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής, αλλά ούτε και από τους αρχηγούς όλων των κομμάτων που εκπροσωπούνται σήμερα στο κοινοβούλιο και οι οποίοι έχουν ενημερωθεί για το περιεχόμενό της. Η μεγάλη μου απογοήτευση ενισχύθηκε από την ενημέρωση που είχα από το έγκριτο διαδικτυακό ιστότοπο της Θράκης, «Rodopinews», στον οποίο με άρθρο «Νέα κολοτούμπα του Αντώνη Σαμαρά: Από …εθνικιστής κατευθείαν στην αγκαλιά του Τούρκικου Προξενείου», καταγγέλλεται ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, «πως συζητάει την υποψηφιότητα νεαρού δικηγόρου από την Ξάνθη, του Αντνάν Πετσενίκ. O Adnan Peçenek είναι ένας νέος άνθρωπος, σπουδαγμένος σε τουρκικό πανεπιστήμιο και αυτή τη στιγμή δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Μύκης με τον συνδυασμό της αντιπολίτευσης Ηalk Hareketi (“Λαϊκό Κίνημα”) με επικεφαλής τον Τζεμήλ Καπζά (Cemil Kabza) ο οποίος είναι και μέλος του Bakes (Μπακές) που σημαίνει “Batı Trakya Azınlığı Kültür ve Eğitim Şirketi” δηλαδή “Εκπαιδευτική Εταιρεία Πολιτισμού Μειονότητας της Δυτικής Θράκης”. Είναι όμως μόνο αυτά; Μάλλον όχι. Ο Τζεμήλ Καπζά, επικεφαλής του συνδυασμού της αντιπολίτευσης είναι ταυτόχρονα αρχισυντάκτης και συνεκδότης της τουρκόφωνης εφημερίδας Gundem (“Επικαιρότητα”), ένα μειονοτικό ΜΜΕ που ακολουθεί ξεκάθαρη “τουρκική” γραμμή στα θέματα επικαιρότητας της Θράκης ενώ είχε πρωταγωνιστήσει και στην υπόθεση με την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου την οποία μαζί με άλλους, προξενικούς παράγοντες της περιοχής είχε συκοφαντήσει με πολύ άσχημο τρόπο και γι αυτό είχε καταδικαστεί από τα δικαστήρια. Ο Τζεμήλ Καπζά και ο Αντνάν Πετσενίκ συνυπάρχουν όχι μόνο στην εφημερίδα και στο δημοτικό συμβούλιο Μύκης ως αντιπολίτευση αλλά είναι “αυτοκόλλητοι” και στην προσωπική τους ζωή αφού διατηρούν πολύ στενές φιλικές και οικογενειακές σχέσεις».
 Μετά όλα τα παραπάνω, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι «παιχνίδι παίζουν» όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί αρχηγοί των Ελληνικών κομμάτων. Κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και δεν παίρνουν χαμπάρι τι ακριβώς διακυβεύεται στη Θράκη ή συμβαίνει κάτι άλλο πιο σοβαρό;  Πάντως το απόλυτα σίγουρο είναι πως τόσο ο κ. Παπανδρέου, όσο και ο κ. Σαμαράς στις πιο πρόσφατες επισκέψεις τους στην Δυτική Θράκη δεν ΤΟΛΜΗΣΑΝ να αναφερθούν στην έκνομη δραστηριότητα του Τούρκικου Προξενείου και όταν ακόμη και ο ευτραφής κ. Πάγκαλος, «ο ασάλευτος γίγας με την σαλεμένη λογική» κατά Χάρη Καστανίδη, είχε δηλώσει στην «Ελευθεροτυπία» στις 9/9/2011: «ήταν σφάλμα το γεγονός ότι επετράπη η ίδρυση του Τούρκικου Προξενείου στη Κομοτηνή». Πολλοί πολιτικοί κατά το παρελθόν έχουν αναφερθεί στο θέμα αυτό, αλλά θα ήθελα να κάνω αναφορά στην δήλωση της βουλευτού Επικρατείας της Ν.Δ. και υπεύθυνης για την  ανάπτυξη της Θράκης μας, κ. Βιργινίας Τσουδερού (σήμερα είναι Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας – Ελλάς και του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης), στην «Ελευθεροτυπία» στις 4/3/1990: «Ίσως τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να τεθεί το θέμα της απομάκρυνσης του Τούρκικου Προξενείου Κομοτηνής. Στην πολιτική δεν μπορεί να συγχωρηθεί η αδικία αλλά ούτε και η αφέλεια. Και τα δύο ανοίγουν τον δρόμο της περιπέτειας». Από τότε πέρασαν είκοσι δύο χρόνια και καμία κυβέρνηση δεν σταμάτησε την παράνομη και αντεθνική δραστηριότητα του Τούρκικου Προξενείου.
  Συνεπώς, οι αρχηγοί όλων των κομμάτων που θα μετέχουν στις επικείμενες Εθνικές εκλογές και θα απαιτήσουν την ψήφο του λαού πριν από την προκήρυξή τους θα πρέπει να δεσμευθούν εν ονόματι του Ελληνικού λαού, πως:
1.                          Δεν θα συμπεριλάβουν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων τους, υποψηφίους της μειονότητας που αυτοαποκαλούνται Τούρκοι ή έχουν την οποιαδήποτε σχέση με οργανώσεις που αποκαλούν την μειονότητα ως Τουρκική και έχουν συνάψει «ιδιαίτερες σχέσεις» με την «μητέρα» Τουρκία.
2.                          Θα δεσμευθούν πως θα απομακρύνουν, άμεσα, το Τούρκικο Προξενείο από την Κομοτηνή, απασφαλίζοντας έτσι την ωρολογιακή βόμβα από την Εθνικά ευαίσθητη αυτή περιοχή της πατρίδος μας.   

Περί τίνος πρόκειται εάν δεν απατάσθε.

Του Sokin



Βρισκόμουν μπροστά στην τηλεόραση κι’ έβλεπα τα exit-polls περιμένοντας την ανακοίνωση των πρώτων συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων από τις εκλογές. Είχα μεριμνήσει για την διοικητική μέριμνα προς τον εαυτό μου, προνοώντας να κλέψω μερικές κουταλιές στιγμιαίου καφέ από το συρτάρι του γιού μου, σε τρόπο ώστε να εξασφαλίσω το σχετικό φραπεδάκι για να με συνοδεύσει στην νύχτα, που όπως πάντα θεωρείται μακρυά.
Ενώ βρισκόμουν μεταξύ εφημερίδας και φραπέ, η τηλεόραση ανακοινώνει ότι έχουν καταμετρηθεί το 20% στο σύνολο της επικράτειας και κατόπιν αυτού το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης έδινε την άδεια να ξεκινήσει η ροή των αποτελεσμάτων.
Βλέποντας το Mega και τον Γιάννη Καψή με την Όλγα Τρέμη με κάτι στόματα να, σε τρόπο ώστε να φαίνονται τα σφραγίσματα στους τραπεζίτες, αλλά να μην λένε τίποτα, θεώρησα ότι ή η τηλεόραση που είχα ακριβοπληρώσει τα’ φτυσε ή το κανάλι δεν εξέπεμπε φωνή. Για να μην χάσω χρόνο γυρνάω στον ΣΚΑΙ όπου η Πόπη Τσαπανίδου συνοδευόμενη από όλο το επιτελείο του σταθμού παρουσίαζε την ίδια εικόνα με το Mega. Άμεση μεταφορά στον Antenna δεν διαφοροποιεί την κατάσταση, ούτε και στον Alpha. Κατόπιν αυτού και μ’ ένα στόμα να χάσκει, σε τρόπο ώστε να μπαινοβγαίνει ελεύθερη χρυσόμυγα μεταφέρομαι στο ΡΙΚ. Δεν μπορεί οι «κουμπάροι» κάτι θα δώσουν. Και εγένετο φως!
        Εντελώς αποβλακωμένος ακούω ότι στο 20% της επικράτειας λαμβάνουν ΝΔ: 8,29%, ΠΑΣΟΚ 4,01%, ΚΚΕ 60,40%, ΣΥΡΙΖΑ.... κ.τ.λ., εδώ άρχισα να χάνω επαφή με το περιβάλλον. Νιώθω να χάνω το πάτωμα κάτω από τα πόδια μου και τα ανεβάζω από ανασφάλεια στον καναπέ. Κλέινω τα μάτια μου, με τυλίγει κάτι μεταξύ ηδονής και εγκεφαλικού.
        Η ροή των αποτελεσμάτων από την Ελλάδα συνεχίζεται στο κυπριακό κανάλι πιστοποιώντας συνεχώς  το αποτέλεσμα και μάλιστα δείχνει περεταίρω αυξητική πορεία, όσο περνάει η ώρα.
        Αλλά φευ η ψυχική και σωματική μου δοκιμασία συνεχίζει να δέχεται χτυπήματα από την νεαρη κύπρια εκφωνήτρια η οποία μάλλον, από την έκφραση του προσώπου της συμπεραίνω ότι πρέπει να ψηφίζει ΑΚΕΛ.
        Οι πληροφορίες του καναλιού αναφέρουν ότι ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που πήγε στον Περισσό να συγχαρεί το κόμμα για την επιτυχία του βρέθηκε μπροστά σε σκηνές θρησκευτικής σέκτας κατά την διέλευση του κομήτη Halley-Bop. Συγκεκριμένα όλοι οι ευρισκόμενοι εντός των εγκαταστάσεων «του σπιτιού του λαού» κείτονται νεκροί γυμνοί. Η Αλέκα Παπαρήγα μεταξύ των Σκυλάκου – Κόρακα, η Λιάνα Κανέλλη δίπλα στον Μπογιόπουλο κ.τ.λ. Σύμφωνα με τους ιατροδικαστές που μετέβησαν εσπευσμένα στον τόπο της τραγωδίας δεν προηγήθηκε ομαδικό σεξ, απλώς οι άνθρωποι βγήκαν από τα ρούχα τους μη δυνάμενοι να διαχειριστούν την κατάσταση.
        Το σαγόνι μου έχει φτάσει στο πάτωμα είμαι αδύναμος να αντιδράσω όταν ακούω από την εκφωνήτρια, ότι στο φυλακιο της Κακαβιάς από το μέρος της Αλβανικής επικράτειας συνελήφθη ο Πωλ Τόμσεν έχοντας στην κατοχή του τσουρέκι από κοκαίνη! Φαίνεται ότι δεν είμαι ο μόνος σε καμμία περίπτωση ο μόνος που δεν περίμενε παρόμοιες εξελίξεις.
        Αργότερα, κι ενω τα χτυπήματα στο θυμικό μου φαίνονται να μην έχουν τέλος πληροφορούμαι από τους παρουσιαστές ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης εθεάθη στην Λεωφόρο Συγγρού αναζητώντας έμπειρη παρθένα!
        Η «Χρυσή Αυγή» δηλώνει ότι θα περιφρουρήσει το «σπίτι του λαού» στον Περισσό. Θα παραμείνουμε εδώ σε τρόπο ώστε να εξασφαλίσουμε τα κεκτημένα δημοκρατικά δικαιώματα των συντρόφων μας δηλώνει ο Μιχαλολιάκος.
Έχει φθάσει η στιγμή που νιώθω το σώμα μου να αιωρούμε στο κενό. Λες να έχω φθάσει στο σημείο που οι αγγλοσάξονες αποκαλούν «near death experience» αναρωτιέμαι και προσπαθώ να σκουπίσω τον κρύο ιδρώτα που κατεβαίνει αργά, αργά βασανιστικά στην ράχη μου.
        Τότε ανακαλύπτω ότι είχα αποκοιμηθεί ξεσκέπαστος!

ΥΓ.    Λένε ότι καμμιά φορά τα όνειρα προβλέπουν το μέλλον, Ρε μπας και; 

Ο δωδεκάλογος της εθνικής τραγωδίας

Του πολίτη Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων



1)    Το προγραμματισμένο εθνικό έγκλημα ολοκληρώθηκε
2)    Το επαχθέστατο δάνειο εγκρίθηκε.
3)    Η λεηλασία της Ελλάδας συντελέστηκε.
4)    Τα τοκογλυφικά δάνεια εξασφαλίστηκαν.
5)    Η τριπλή κατοχή ισχυροποιήθηκε.
6)    Η εθνική κυριαρχία καταλύθηκε.
7)    Η εξαθλίωση των Ελλήνων προγραμματίστηκε.
8)    Η υποθήκευση μελλοντικών γενεών κατοχυρώθηκε.
9)    Τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των Ελλήνων ανασκο­λο­πίσθηκαν.
10)  Η ιστορική και εθνολογική συνέχεια  των Ελλήνων αποκόπτεται βιαίως.
11)  Τα εθνικά μας θέματα στον προκρούστη.
12)  Η εθνική τραγωδία γράφτηκε και από τη συντριπτική πλειοψηφία του φαύλου λαού και των κοπριτών του.

«Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις…»

Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ...



«Ένας μαντατοφόρος φτάνει από τη Μεγάλη Λαγκαδιά κάθε πρωινό
στο πρόσωπό του λάμπει ο ιδρωμένος ήλιος
κάτου από τη μασκάλη του κρατεί σφιχτά
τη Ρωμιοσύνη
όπως κρατάει ο εργάτης την τραγιάσκα του
μέσα στην εκκλησία.
Ήρθε η ώρα, λέει. Νάμαστε έτοιμοι.
Κάθε ώρα είναι η δικιά μας ώρα…»

(Γιάννης Ρίτσος: «Ρωμιοσύνη»)

Ο καημός της Ρωμιοσύνης εδώ και 191 χρόνια… Το μοιρολόι της προδομένης Επανάστασης: «Ν' αποτινάξουμε τον ζυγό των τε Οθωμανών και Κοτζαμπάσηδων…». Ήταν ο Μάρτης του 1821… Ήταν ο Αύγουστος του 1909… Ήταν ο Νοέμβρης του 1922 στον τόπο της Εθνικής Εξιλέωσης, το Γουδί… Ήταν ο Σεπτέμβρης του 1941, όταν η Μαύρη Σκιά των Νιμπελούγκεν σκοτείνιαζε τον γαλανό ουρανό της Ελλάδας… Ήταν ο Ιούλης του 1974, του ανεκπλήρωτου Κοινωνικού ονείρου… Ήταν ο Οκτώβρης του 1981, «με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…». Ήταν ο θλιβερός Απρίλης του 2010, των «Ετεροχθόνων» Νεοδωσιλόγων… Ήταν το ηλιοκαμένο καλοκαίρι του 2011, της Πλατείας Συντάγματος… Είναι το 2012, το έτος των Μνημονίων, της ολοκλήρωσης της Οικονομικής Υποτέλειας και της εκποίησης της Εθνικής Κυριαρχίας… Όμως,
«Αχ, θα φυσήξει τρεις και θα
τρελλάνει τα ελατόδασα στη Λιάκουρα
Θα δώσει μια με τη γροθιά του να
τινάξει την τυράγνια στον αγέρα
και θα τραβήξει της αρκούδας νύχτας το χαλκά να μας χορέψει τσάμικο
καταμεσίς στην τάπια
και ντέφι το φεγγάρι θα χτυπάει που να γεμίσουν τα νησιώτικα μπαλκόνια
αγουροξυπνημένο παιδολόι και
Σουλιώτισσες μανάδες…».
Αλλά,
Λαέ μου, καλέ και ηγαπημένε, πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε»,
«Κάθε ώρα είναι η δικιά μας ώρα»…
Εγερτήριο συνειδήσεων…
Είναι το εγερτήριο «ψυχών και συνειδήσεων»… Η ώρα του καθήκοντος πλησιάζει. Η εκδίκηση της καταπατημένης Κοινωνικής Δικαιοσύνης, της λεηλατημένης Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας και της εξουθενωμένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας ορμά ακάθεκτη Τιμωρός…
«Τούτο το χώμα είναι δικό τους και
δικό μας - δε μπορεί κανείς να μας
το πάρει.
Κάτσανε κάτου απ' τις ελιές το
απομεσήμερο
κοσκινίζοντας το σταχτί φως με τα
χοντρά τους δάχτυλα
βγάλανε τις μπαλάσκες τους και
λογαριάζαν πόσος μόχτος χώρεσε στο
μονοπάτι της νύχτας
πόση πίκρα στον κόμπο της
αγριομολόχας
πόσο κουράγιο μες στα μάτια του
ξυπόλυτου παιδιού που κρατάει τη
σημαία…».
Η Ιστορία αυτού του Λαού γράφεται εδώ και χιλιάδες χρόνια με την πένα του λογιότατου και το αστροπελέκι του Ξωμάχου. Πνεύμα και Πράξη.

Η «Κατεστημένη πνευματική ηγεσία»

Η σημερινή συγκυρία ναι μεν καταγράφει την αλλοτρίωση, την απουσία της κατεστημένης «πνευματικής» ηγεσίας από το Πάθος του Λαού, αλλά οι αστείρευτες πηγές των Λαϊκών Δυνάμεων θα αναδείξουν από τα σπλάχνα τους τους Πνευματικούς Οδηγητές. Η «Κατεστημένη πνευματική Ελίτ» εκπνέει τον επιθανάτιο ρόγχο.
Μάλιστα, αυτή η Πνευματική Ελίτ» ουδέποτε επισκόπησε ότι η ζωή του ανθρώπου ξετυλίγεται στο πλαίσιο ενός πολιτισμού, που ανοίγει τους δρόμους των συναντήσεων, προμηθεύει τα μέσα της επικοινωνίας, επιτρέπει την ανάπτυξη της δραστηριότητας. Αν ένας άνθρωπος ξεριζωθεί από τον πολιτισμό του, από το πολιτισμικό περιβάλλον του, ξεριζώνεται από τη ζωή, γίνεται μια ανώνυμη, απρόσωπη ύπαρξη, χαμένη ανάμεσα σε ένα πλήθος εξίσου ανώνυμων και απρόσωπων ανθρώπων, βρίσκεται στη διάθεση ανθρώπων που δεν γνωρίζει, γεγονότων που δεν ελέγχει, αποφάσεων στις οποίες δεν συμμετέχει.
Το να καταστρέψεις ή να μολύνεις έναν πολιτισμό, παρατηρεί ένας σημαντικός κοινωνικός και πολιτικός φιλόσοφος του προηγούμενου αιώνα, ο ιταλός Lelio Basso, σημαίνει να καταστρέψεις τη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στην ατομική και στην κοινωνική ύπαρξη, δηλαδή τον ρυθμό της ζωής του ανθρώπου, σημαίνει να αποπροσωποποιήσεις, να βυθίσεις στην ανωνυμία, στο κενό μιας ύπαρξης καθαρά υλικής, που δεν έχει πια τη ζεστασιά της ζωής, που δεν έχει πια ανθρώπινη διάσταση. Αν λείψει ο πολιτισμός, δηλαδή η ατμόσφαιρα στην οποία αναπνέει η πολιτισμική ζωή του ανθρώπου, δηλαδή η ζωή του στην κοινότητα και στην κοινωνία, ακόμη και η προσωπική ζωή χάνει τη λέμφο της και αποξηραίνεται μέχρις ότου γίνει ένα απλό ανδρείκελο.
Από αυτό το καίριο καθήκον του πνευματικού οδηγητή απέχει επιμελώς η «Κατεστημένη πνευματική Ελίτ» της χώρας, η οποία «ιερουργεί» στο τέμενος της καθεστηκυίας τάξης και επομένως απολαμβάνει τα εξ αυτής της σχέσης ιδιοτελή ωφελήματα!

Η Οικονομική Ολιγαρχία… 

Η οικονομική ολιγαρχία των Μεταπρατών - αντιπροσώπων των ξενικών συμφερόντων - πρωταγωνιστών της Κινδυνολογίας «Ευρώπη ή Χάος», Ραντιέρης στην ψυχολογία και στην πρακτική, παραμένει επιλήσμων ακόμη και των διδαχών του Πατριάρχη της Ελληνικής βιομηχανίας, του Μποδοσάκη, που συμβούλευε όταν προσέτρεχαν στη γνώμη του με τη χαρακτηριστική Μικρασιάτικη φρασεολογία του:
- «Μα, είπαμε, Τζάνεμ, στις κρίσεις απαντάμε με επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις…».
«Ιδεολογία» των ραντιέρηδων του τύπου του νυν προέδρου του ΣΕΒ, η ξένη Προστασία. Το εύκολο κέρδος, η «αρπαχτή», και όχι η πίστη και η επιμονή στην αξιοποίηση των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.
Παραμένουν αμετακίνητοι στην ψυχολογία του Μεταπράτη. Ουδέποτε μετεξελίχθηκαν σε Εθνική Αστική Τάξη. Και σήμερα παραμένουν ο απόηχος του Μαυραγορίτη της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944)!
Ο Ελληνικός Λαός διαπορεί ομού με τον Ποιητή του:
• «Τι θα γίνουν τώρα όταν θάρθει
η βροχή μες στο χώμα με τα σάπια
πλατανόφυλλα
τι θα γίνουν όταν ο ήλιος στεγνώσει το χράμι της συγνεφιάς σα σπασμένος κοριός στο χωριάτικο κρεβάτι
όταν σταθεί στην καμινάδα του
απόβραδου μπαλσαμωμένο το λελέκι του χιονιού;».
Ματαιοπονία να αναζητεί κανείς ορθοφροσύνη και εναρμόνιση με το Εθνικό Συμφέρον από τον Μεταπράτη… 

Πηγή : www.paron.gr

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

2η & 3η γενεά πολιτικών (1)

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Μ Ι Α ΑΚΟΜΗ, η 2η γενεά πολιτικών του τόπου, πλησιάζει, έφθασε ή υπερέβη κιόλας την ηλικία των συνταξιούχων, έχοντας αποδείξει φευ ότι δεν είναι λιγότερο ανεπρόκοπη απ’ την προηγούμενη: Οι Τούρκοι διαιωνίζουν ανενόχλητοι, ατιμώρητοι και υπ’ ουδενός απειλούμενοι, την 38χρονη ήδη κατοχική διχοτόμηση της Κύπρου. Επαιρόμενοι για όσα επιτυγχάνουν διεθνώς «χωρίς να φύγει ούτ’ ένας Τούρκος στρατιώτης και δίχως να δώσουν σπιθαμή εδάφους».
Διαλαλώντας συνάμα τις προσδοκίες τους ότι, με τις διαδικασίες υπό την αιγίδα τού Γ.Γρ. του ΟΗΕ θα επιτύχουν τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της με τον «Συνεταιρισμό» επέκτασης του ελέγχου τους εφ’ ολοκλήρου της νήσου. Πέρα απ’ την αποτυχία της στο εθνικό θέμα, η 2η γενεά πολιτικών αποδείχθηκε και με ισχνότερα ηγετικά προσόντα: Πιο ανίκανη απ’ την 1η να άγει τον λαό, αφού έχει απογοητεύσει, με καλπάζοντες ρυθμούς, τον λαό, αυξάνοντας σε πρωτοφανές ύψος την Αποχή και την αηδία των ψηφοφόρων…
Α Υ Τ Η η 2η γενεά πολιτικών αποδύθηκε τώρα σε αναμεταξύ της συνομιλίες, προκειμένου να ξαναμοιράσει την τράπουλα που θ’ αναδείξει τον επόμενο Πρόεδρο. Με μόνιμο πρόσχημα και μανδύα τους «χειρισμούς του εθνικού θέματος». Ουδείς όμως δείχνει την επάρκεια αντίληψης, τη γενναιότητα παραδοχής και την εντιμότητα ομολογίας του προφανέστατου κι αποδεδειγμένου τοις πάσι ότι: Αυτή η διαχρονική, 1977 - 2012, πολιτική του διζωνικού συμβιβασμού υπό την αιγίδα του Γ.Γρ. ΟΗΕ, που η 2η γενεά παρέλαβε απ’ την 1η ηττημένη γενεά, απέτυχε επί 35 χρόνια να ωφελήσει κατά τι τον κυπριακό Ελληνισμό, ενώ αντίθετα ωφελεί διαρκώς, εξ αρχής και μονίμως, τους Κατακτητές.
Σ Τ Α ΤΡΑΠΕΖΙΑ όπου ήδη στρώθηκε η πράσινη τσόχα των προεδρικών εκλογών, μοιράζονται τα ίδια τραπουλόχαρτα με τον… «κουγκάν» να κλείνει εναλλακτικά διαφορετικές… τρίτες και τετάρτες: Για «συνομιλητή - προσωπικότητα εγνωσμένου κύρους», που «θα πλαισιώνεται από ισχυρή διαπραγματευτική ομάδα», με «συνολικό πλαίσιο προτάσεων, βάσει των ομόφωνων αποφάσεων του Ε.Σ.» της τάδε του δείνα μηνός του τάδε έτους, που «να βασίζεται» στον συμφυρμό των όσων προαιρείστε…
Α Λ Λ Α ΤΙΠΟΤΕ απ’ όλ’ αυτά δεν υπόσχεται ίχνος καν αναζήτησης της αναγκαίας νέας στρατηγικής, για να ξεκολλήσει επιτέλους η πατρίδα από τον βάλτο της 38χρονης αποτυχίας και να ξεφύγει απ’ το διζωνικό αλακάτιν του Γ.Γρ. που αρδεύει μόνο τα τουρκικά συμφέροντα. Εκεί, άραγε, θα μείνει βαλτωμένη και η… 3η γενεά πολιτικών, που δεν έγιναν ακόμα ηγέτες;
ΕΡΩΤΗΣΗ
Και τι σόι διαλέξεις θα έκανες στους φοιτητές σου εάν ήσουνα καθηγητής, αντί πολιτικός, εκλαμπρότατε; Σαν εκείνη την παγκοσμίως κορυφαία στο Brookings Institution της 27ης Σεπτ. 2010 στην Ουάσιγκτον; Ή μήπως ξέχασες την τελευταία φορά που δοκίμασες ν’ αγορεύσεις σε φοιτητές ότι, με τα… αδιάκοπα χειροκροτήματά τους σ’ εξανάγκασαν να τα διπλώσεις και να εγκαταλείψεις το βήμα; Ή μήπως νομίζεις ότι οι αίθουσες διδασκαλίας είναι σαν τις κεντρικές επιτροπές του Άνακτος;


Πηγή : www.simerini.com.cy

Το Νεβρόζ και το φάσμα της διάλυσης που πλανάται πάνω από την Τουρκία

Του Σάββα Καλεντερίδη

Αν και το Νεβρόζ, που ταυτίζεται με την εαρινή ισημερία, είναι μια γιορτή που εορτάζεται από διάφορους λαούς σε μια ευρύτατη περιοχή από την Κεντρική Ασία μέχρι τη Μέση Ανατολή, ως η γιορτή της Άνοιξης και του Νέου Έτους, για τους Κούρδους έχει μια ιδιαίτερη σημασία και γιορτάζεται ως ημέρα ανεξαρτησίας, αγώνα και απελευθέρωσης. Γιατί;
Το έτος 612 π.Χ., όλα τα έθνη που έθνη που συνθλίβονταν κάτω από την κατοχή της Αυτοκρατορίας των Ασσυρίων, συνασπίστηκαν υπό την ηγεσία των Μήδων, προγόνων των Κούρδων και με τη συμμετοχή των Βαβυλωνίων και των Σκυθών άρχισαν μια ιστορική αντίσταση, η οποία εξελίχθηκε σε έναν νικηφόρο πόλεμο. Οι δυνάμεις των Μήδων, υπό την ηγεσία του μυθικού ηγέτη Ντεμιρτζί Κάβα (Demirci Kawa), κατέλαβαν την Νινεβί, πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας των Ασσυρίων, θέτοντας τέλος σε αυτή την μακρόχρονη καταπίεση και δουλεία. Η ημερομηνία αυτής της νίκης, που απάλλαξε όλους τους λαούς της Μεσοποταμίας από την καταπίεση και τη δουλεία των Ασσυρίων, ήταν η 21η Μαρτίου, που ταυτίζεται με την εαρινή ισημερία και το Νεβρόζ και γιορτάζεται από τους Κούρδους, που παραμένουν σκλαβωμένοι και τον 21ο αιώνα, ως ημέρα ανεξαρτησίας, αγώνα και απελευθέρωσης.
Ο εορτασμός του Νεβρόζ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 ήταν απαγορευμένος, αφού το τουρκικό κράτος, που ακολουθούσε πολιτική σκληρής άρνησης και καταπίεσης εναντίον του ιστορικού αυτού λαού, δεν επέτρεπε στους Κούρδους να ανάβουν τις ενοχλητικές φωτιές και να πηδούν πάνω από αυτές, αφού το όλο σκηνικό θύμιζε την επανάσταση, που ήδη είχε αρχίσει, από το 1978 σε πολιτικό και από το 1984, σε στρατιωτικό επίπεδο από το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ).
Η πρώτη φορά που οι Κούρδοι αψήφησαν την απαγόρευση του τουρκικού κράτους και γιόρτασαν μαζικά το Νεβρόζ, ήταν η 21η Μαρτίου 1992, όταν χιλιάδες εξεγερμένοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία της πόλης Τζίζρε, κοντά στα σύνορα με το Νότιο Κουρδιστάν (Β. Ιράκ), και γιόρτασαν πανηγυρικά την απαγορευμένη γιορτή της ανεξαρτησίας, του αγώνα και της απελευθέρωσης. Τότε, το τουρκικό κράτος, που δεν μπόρεσε να χωνέψει μια τέτοια αντίδραση, επιτέθηκε εναντίον των διαδηλωτών και σκότωσε εν ψυχρώ 22 πολίτες. Οι άγριες αιματηρές επιθέσεις του κράτους, αντί να κάμψουν την αγωνιστικότητα και το ηθικό των εξεγερμένων, του χαλύβδωσε, ενώ η φωτιά της επανάστασης εξαπλώθηκε με πρωτοφανή ταχύτητα σε ολόκληρο το Βόρειο Κουρδιστάν (ΝΑ Τουρκία). Οι κηδείες των θυμάτων έγιναν αιτία νέων εξεγέρσεων και έκτοτε, το Νεβρόζ, εκτός από τον παραδοσιακό ιστορικό, απέκτησε νέο συμβολισμό, συσχετιζόμενο με την επανάσταση και το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Οι κυβερνήσεις Ερντογάν τα τελευταία χρόνια έδειχναν ανοχή και ο εκάστοτε υπουργός εσωτερικών έδινε εντολή στις αστυνομικές δυνάμεις και τις αρχές ασφαλείας κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Νεβρόζ να απουσιάζουν από τις περιοχές συγκέντρωσης των Κούρδων και να παρακολουθούν εκ του μακρόθεν και διακριτικά τους εορτασμούς, αφού υπήρχε η πεποίθηση ότι η βία του κράτους φέρνει βία και αναζωπυρώνει το κουρδικό κίνημα. Στους εορτασμούς αυτούς τα τελευταία χρόνια συμμετείχαν εκατομμύρια Κούρδων, ενώ το κουρδικό κίνημα έδινε μεγάλη σημασία στην εκδήλωση που πραγματοποιούνταν στο Αμέντ-Ντιγιαρμπακίρ, παραδοσιακή πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, και στην εκδήλωση της Κωνσταντινούπολης, που κατά τον πρώην πρόεδρο της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, είναι η μεγαλύτερη κουρδική πόλη στον κόσμο, αφού οι Κούρδοι της Πόλης ξεπερνούν τα δυο εκατομμύρια.
Η τοποθέτηση στη θέση του υπουργού Εσωτερικών του Ιδρίς Ναΐμ Σαχίν (İdris Naim Şahin), στις 5 Ιουλίου 2011, μετά την πανηγυρική νίκη του ΑΚΡ στις γενικές εκλογές, ταυτίζεται με την αλλαγή της πολιτικής που ακολουθούσαν μέχρι τότε οι κυβερνήσεις του Ερντογάν απέναντι στο κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Ο Σαχίν ενορχήστρωσε εκτεταμένες επιχειρήσεις, κατά τις οποίες οι τουρκικές αρχές ασφαλείας προχώρησαν σε συλλήψεις 650 στελεχών του νόμιμου Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (ΒDP) και οκτώ χιλιάδων στελεχών του ημιπαράνομου μηχανισμού KCK, που προετοίμαζε ένα παράλληλο μηχανισμό εξουσίας, με βάση τις συνομιλίες που διεξάγονταν μεταξύ του τουρκικού κράτους και του ΡΚΚ για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στο Κουρδικό Ζήτημα.
Άρα, αυτό σήμαινε και το τέλος των συνομιλιών, προφανώς γιατί ο Ερντογάν αντιλήφθηκε ότι η πολιτική λύση που επεξεργάζονταν, θα οδηγούσε τελικά στην ίδρυση πρώτα ομόσπονδου και στη συνέχεια ανεξάρτητου κράτους και άρα στον διαμελισμό της Τουρκίας.
Έκτοτε, το τουρκικό κράτος, ακολουθεί πολιτική καταστολής του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, συνεπικουρούμενο από τις ΗΠΑ, οι οποίες από τη μια πλευρά στηρίζουν το αυτόνομο κουρδικό κράτους του Νοτίου Κουρδιστάν (Β. Ιράκ) και διατηρούν τους δικούς τους γενικούς σχεδιασμούς για το Κουρδικό και από την άλλη χρειάζονται την Τουρκία για τη Συρία και για το Ιράν.
Και να μην ξεχνάμε ότι οι εξελίξεις στη Συρία και το Ιράν θα επηρεάσουν το πότε και το πώς θα εξελιχθεί το Κουρδικό Ζήτημα και το πώς θα επηρεάσει αυτό την Τουρκία αλλά και την ευρύτερη περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου και της Ελλάδος.
Το 2012 η κυβέρνηση Ερντογάν, φοβούμενη ότι το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στους εορτασμούς του Νεβρόζ θα κάνει πρόβα της Κουρδικής Άνοιξης, στα πρότυπα της Αραβικής, την οποία σημειωτέον από ένα σημείο και μετά στήριζε η Άγκυρα, προχώρησε στην απαγόρευση των εορτασμών που είχαν σχεδιαστεί να γίνουν την Κυριακή, 18 Μαρτίου, στο Αμέντ-Ντιγιαρμπακίρ και στην Κωνσταντινούπολη. Η απαγόρευση δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα για την τουρκική κυβέρνηση, αφού περισσότεροι από 500 χιλιάδες Κούρδοι αψήφησαν τις απαγορεύσεις, ανέτρεψαν τα οδοφράγματα και γέμισαν το χώρο του εορτασμού στο Αμέντ, ενώ στην Κωνσταντινούπολη εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι συγκρούονταν με τις αστυνομικές δυνάμεις, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές.
Την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές (21 Μαρτίου), σε εβδομήντα πόλεις και κωμοπόλεις της Τουρκίας συνεχίζονταν οι συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων της τουρκικής αστυνομίας και των Κούρδων διαδηλωτών, που επιχειρούσαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό για να γιορτάσουν το Νεβρόζ, τη γιορτή της ανεξαρτησίας, του αγώνα και της απελευθέρωσης. Μάλιστα, σε συμπλοκή που έγινε στο Τζίζρε έχασε τη ζωή του ένας αστυνομικός, ενώ σε ενέδρα του ΡΚΚ που έπεσαν άνδρες των ειδικών δυνάμεων της τουρκικής Αστυνομίας, έχασαν τη ζωή τους τέσσερις αστυνομικοί και ένας μόνιμος στρατοχωροφύλακας των ειδικών δυνάμεων και τραυματίστηκαν άλλοι πέντε.
Την ίδια ημέρα και ενώ το περιοδικό ΤΙΜΕ και η εφημερίδα New York Times έκαναν εκτενείς και με ιδιαίτερο «νόημα» αναφορές στο Νεβρόζ και το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα -πάει τελείωσαν εκείνες αναφορές περί τρομορκατίας- η εφημερίδα Ραντικάλ δημοσίευε δημοσκόπηση σύμφωνα με την οποία το 49% των ερωτηθέντων Κούρδων τάσσεται υπέρ της «δημοκρατικής αυτονομίας του Κουρδιστάν», όρος που καθιέρωσε ο έγκλειστος στις τουρκικές φυλακές Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, το 19,2% υπέρ ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, το 5,4% υπέρ μιας «ομοσπονδίας» και το 7,1% υπέρ της ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων στους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αν αναρωτιέστε για το υπολειπόμενο 3,4%, αυτοί προτιμούν τη συνέχιση του υφισταμένου καθεστώτος, που σημαίνει ότι το 96,5% των Κούρδων της Τουρκίας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στηρίζουν την κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, και όλα αυτά τη στιγμή που η Τουρκία ξεσαλώνει και ξαναστέλνει το Πίρι Ρέις στο Αιγαίο, σε ελληνικότατη υφαλοκρηπίδα, παρά τα τηλεγραφήματα λύπης και αγάπης του Έλληνα υπουργού Εθνικής Αμύνης στον Τούρκο ομόλογό του, που σημειωτέον επικεφαλής των 40 χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών που είναι κληρονομιά του Αττίλα στα άγια χώματα της Κύπρου.
Αθάνατη Ελλάδα!

Χυδαία επίδειξη δύναμης

Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Καθώς η Ελλάδα βαδίζει προς τις εκλογές χρεοκοπημένη, εξοργισμένη και μπερδεμένη, αλλά με ιλαροτραγικές επαγγελίες για ανάπτυξη, ένας απίστευτος ορυμαγδός εκβιασμών, ψευδών και επιχειρούμενων – πραγματικών ή όχι, αδιάφορο – υποσχέσεων για φθηνιάρικα ρουσφέτια πλημμυρίζει την επικαιρότητα. Στο επίκεντρο των εκβιασμών η απειλή εξόδου από το ευρώ, για την οποία η Wall Street Journal βλέπει ως πιθανό «αντιστάθμισμα» τη βεβαιότητα των Ελλήνων για την επόμενη χρεοκοπία.
Όμως τα πράγματα ποτέ δεν είναι άσπρο και μαύρο – ακόμη και όταν, στην περίπτωσή μας, η μεγάλη πλειονότητα, στις δημοσκοπήσεις, εξακολουθεί να επιθυμεί την παραμονή στην ευρωζώνη. Στην πολιτική οι εκβιασμοί, αν δεν πατάνε σε στέρεο έδαφος, είναι προβληματικοί.
Ως εκ τούτου δεν στερείται σημασίας το γεγονός ότι η ευρωζώνη δείχνει να μην πατάει καλά στα πόδια της. Ήδη στα διεθνή ΜΜΕ γίνεται λόγος για την επιστροφή της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους σε πρώτο πλάνο, αφού η «ανακούφιση» και η «ευφορία» που διαφημίζεται στην Ελλάδα από τους υποτελείς της τρόικας ουδέποτε υπήρξε – ούτε στην ευρωζώνη ούτε στις αγορές.
Ο ισχυρισμός ότι «σώθηκε» η Ελλάδα είναι καταφανώς ψευδής. Ο ισχυρισμός ότι η ευρωζώνη πήρε ανάσα από το ελληνικό «κούρεμα» είναι επίσης ψευδής. Αντιθέτως μια προσωρινή και αμφισβητούμενης σημασίας αύξηση ρευστότητας από την ΕΚΤ στις ευρωτράπεζες έδωσε μια αίσθηση προσωρινής ανακωχής, η οποία ήδη επικρίνεται από διαφορετικές πλευρές και με διαφορετικά επιχειρήματα.
Η «κατσίκα» (οι αγορές) δεν μασάει ούτε τον... ταραμά της ελληνικής διάσωσης ούτε αυτόν της θωράκισης της ευρωζώνης. Αντιθέτως δύο μεγάλα μέτωπα αναζωπυρώνονται – το ένα συνεπεία του άλλου – και απειλούν ευθέως τη σταθερότητα του ευρωσυστήματος.
Ισπανική – και όχι μόνο – απειλή
Το πρώτο μέτωπο είναι η δραματική κατάσταση της Ισπανίας, η οποία προ ημερών αναγκάστηκε, ευρισκόμενη εκτός επίσημου «μνημονίου», να αναθεωρήσει κατά πολύ τον στόχο μείωσης του ελλείμματός της προκαλώντας πανικό, ο οποίος επιχειρείται να κρυφτεί πίσω από αμήχανες δηλώσεις.
Άλλωστε η κατάσταση της οικονομίας της Ισπανίας και του τραπεζικού της συστήματος, αλλά και η κοινωνική απόγνωση, σε συνδυασμό με την προοπτική ακόμη σκληρότερης λιτότητας, συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.
Πλέον οι αγορές πιέζουν σοβαρά τα ομόλογά της, τα οποία πάντα αποτελούσαν έναν από τους πιο αδύναμους κρίκους της ευρωζώνης, και συνεπώς τη Γερμανία, ώστε η ηγέτιδα της ευρωζώνης να δρομολογήσει ισχυρή στήριξη τόσο της Ισπανίας όσο και του συνόλου του ευρωπαϊκού συνεταιρισμού. Άλλωστε πληθαίνουν οι αναλύσεις μεγάλων οίκων και εντύπων οι οποίες προβλέπουν ότι πολύ σύντομα ο Ραχόι θα προσφύγει σε ένα μοντέλο... τρόικας.
Όμως η Γερμανία δεν δείχνει ότι είναι, προς το παρόν, διατεθειμένη να ικανοποιήσει το «αίτημα» των αγορών. Αντιθέτως, με εκτεταμένη χρήση της... αγαπημένης της «δημιουργικής λογιστικής», προσπαθεί να πείσει ότι προσεγγίζει τη διασφάλιση ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ για τους ευρωμηχανισμούς δανειοδότησης των αδύναμων χωρών – του προσωρινού SFSF και του μόνιμου ESM – ως τείχους προστασίας της ευρωζώνης.
Όμως το παραμύθι δεν έχει δράκο, αφού όλοι αντιλαμβάνονται ότι το πραγματικό «τείχος» είναι περίπου το μισό, ότι η Ισπανία έχει ανάγκες που δεν καλύπτονται από τους μηχανισμούς της υποτιθέμενης «στήριξης» και ότι η αποκλιμάκωση της ιταλικής κρίσης είναι προσωρινή και... εικονική – άρα η επιστροφή του «διπλού εφιάλτη» Ισπανίας και Ιταλίας είναι σαφέστατα ορατή.
Ιδιαιτέρως όταν τόσο η κάθε χώρα χωριστά όσο και οι δυο μαζί αποτελούν τον κακό δράκο της ευρωζώνης ως εκ των πραγμάτων μη διαχειρίσιμα μεγέθη.
Άλλωστε και η κυβέρνηση Μόντι φαίνεται, μετά τα πρώτα χαριεντίσματα και την ανακούφιση από την εκπαραθύρωση του Μπερλουσκόνι, σε επίπεδο δημοτικότητας να παίρνει τον δρόμο της κυβέρνησης Παπαδήμου, ενώ και τα κόμματα που τη στηρίζουν χάνουν την κοινωνική τους βάση και πλέον δείχνουν σημάδια αποσυντονισμού, όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα.
Με την Πορτογαλία μάλιστα πρώτη και την Ιρλανδία δεύτερη να συζητούν και να διαπραγματεύονται ατύπως «κούρεμα» του χρέους τους – άρα και νέα δανειοδότηση, αν ακολουθηθεί το ελληνικό μοντέλο – είναι προφανές πως οι πονοκέφαλοι της ευρωζώνης πολλαπλασιάζονται και η προοπτική της αστάθειας επανεμφανίζεται απειλητική.
Λαός... κερδοσκόπος
Το χειρότερο για την Ελλάδα είναι ότι η ίδια όχι μόνο βρίσκεται στην άθλια κατάσταση που πολλές φορές έχουμε περιγράψει, αλλά κυρίως προσπαθεί να επιτύχει ανέφικτους στόχους, με βέβαιη πλέον για τον ελληνικό λαό – και παραδεδεγμένη από τον ίδιο τον Παπαδήμο στους Financial Times – την προσφυγή σε νέο – μεγάλο – δάνειο. Αλλά και σε νέο... «κούρεμα», το οποίο ήδη προεξοφλείται από τις αγορές πριν ακόμη ολοκληρωθεί τυπικά το πρώτο «κούρεμα» και πριν ακόμη συνειδητοποιηθούν οι συνέπειές του στην εσωτερική οικονομία.
Στο εσωτερικό εξ άλλου είναι χαρακτηριστικό ότι μια σειρά δημόσιοι φορείς και ιδρύματα, όπως π.χ. τα νοσοκομεία και τα πανεπιστήμια, που είχαν καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος, ανακαλύπτουν τώρα με καθυστέρηση (!) ότι τα αποθεματικά τους, τα οποία δεν προέρχονταν αναγκαστικά από... κρατικό χρήμα, αλλά σε κάθε περίπτωση ήταν κρίσιμα για την ίδια τη βιωσιμότητά τους, μετατράπηκαν σε «αναγκαστικά δάνεια» προς το Ελληνικό Δημόσιο μέσω ομολόγων τα οποία «κουρεύτηκαν».
Τώρα λοιπόν οι φορείς αυτοί και τα ιδρύματα – μπροστά στην ορατή απειλή αφανισμού τους – απειλούν με αγωγές, προσφυγές και κάθε πρόσφορο ένδικο μέσο.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι διερευνούν πότε τα λεφτά τους μετατράπηκαν σε ομόλογα, σε ποια τιμή κτήσης, αλλά και... ποιον ξεφόρτωσαν, σαν κορόιδα, λίγο πριν αποφασιστεί – ή και αφού είχε αποφασιστεί; – το «κούρεμα» του χρέους. Το οποίο, σημειωτέον, προβλήθηκε από τη συγκυβέρνηση ως μείωση του χρέους έναντι των «ιδιωτών» και των... κερδοσκόπων! Προφανώς μεταξύ αυτών συμπεριλαμβανόμαστε όλοι εμείς, είτε ως γονείς, είτε ως παιδιά είτε ως ασθενείς.
Ανοιχτό στοίχημα
Ίσως το αποτέλεσμα αυτής της διερεύνησης να κάψει... γούνες στο μέλλον. Πάντως προς το παρόν έχει κάψει την ελληνική οικονομία και οδηγεί σε βέβαιη πτώχευση κάθε είδους οργανισμό δημόσιου χαρακτήρα. Ως προοίμιο της γενικής πτώχευσης των Ελλήνων, ανεξαρτήτως της επίσημης πτώχευσης του κράτους. Με ευθεία αντανάκλαση στην ποιότητα ζωής αλλά και στην ίδια τη ζωή του ελληνικού λαού. Τόσο ευθεία, ώστε η απόπειρα εξαπάτησής του να μοιάζει εντελώς ατελέσφορη.
Ανεξαρτήτως ακόμη και του εκλογικού αποτελέσματος, άλλωστε, η προεργασία της τρόικας, ώστε οι εκλογές να γίνουν με όλες τις μετέπειτα εξελίξεις και τα μέτρα συμφωνημένα εκ των προτέρων, μοιάζει με μια χυδαία επίδειξη δύναμης. Όχι μόνο προς το σύστημα εξουσίας, το οποίο αποδέχεται να εξευτελίζεται υπακούοντας σε κάθε απαίτηση, βίτσιο ή καπρίτσιο των δανειστών, αλλά και προς τον ελληνικό λαό.
Τι άλλο μπορεί να είναι το «ξεκαθάρισμα» των δανειστών ότι «αν δεν μας αρέσει το αποτέλεσμα των εκλογών, αναλαμβάνουμε εμείς την άσκηση της εξουσίας»;
Ο ελληνικός λαός έχει να αντισταθεί σε παρόμοιες προσβολές ενωμένος από τη δεκαετία του 1940. Όταν, τη δεκαετία του 1960, το επιχείρησε με αξιοσημείωτα καλούς όρους, μια αποστασία και μια χούντα τον έβαλαν στον γύψο.
Τώρα ο λαός αυτός είναι ένα διεθνές πειραματόζωο – το «καναρίνι» στο ορυχείο της ευρωπαϊκής κρίσης, όπως ξένα ΜΜΕ τον έχουν επιτυχημένα χαρακτηρίσει – και όλοι δοκιμάζουν τις αντοχές του χωρίς να είναι βέβαιοι για τα όριά του. Δεν ξέρω αν θα ήθελαν να τα γνωρίσουν. Δεν ξέρω επίσης αν θα ήθελε και ο ίδιος να τα αγγίξει. Το στοίχημα αυτό θα παραμένει ανοιχτό μέχρι τις «καθυστερήσεις»...

Πηγή : www.topontiki.gr

Ηχηρό όχι 22 δημάρχων στα κέντρα μεταναστών.ΣΥΣΣΩΜΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ Α.Μακεδονίας και Θράκης

Ομόφωνη και ηχηρή ήταν η αντίδραση των αυτοδιοίκητων της Αν. Μακεδονίας και Θράκης στην εξαγγελία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη για δημιουργία τριών κέντρων μετανάστευσης στην Περιφέρεια. Οι 22 δήμαρχοι κλήθηκαν στη χθεσινή συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου στην Κομοτηνή, όπου το μείζον αυτό θέμα για την περιοχή, αλλά και για τη χώρα ολόκληρη, συζητήθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης και με τη μορφή του κατεπείγοντος. Με ένα προεκλογικό τέχνασμα, όπως πολύ σωστά επισήμανθηκε από τον επικεφαλής της «Οικολογίας Αλληλεγγύης» Θανάση Μακρή, η πολιτεία έσπευσε εν μέσω κρίσης να ... μοιράσει χρήματα, αφού όπως έγινε γνωστό τα περίπου 250.000.000 εκατομμύρια που θα κοστίσει το πρόγραμμα θα εξασφαλιστούν από κοινοτικούς πόρους.
Ο υπουργός μάλιστα εξήγγειλε τη δημιουργία 1.000 θέσεων εργασίας λόγω των στρατοπέδων στις τοπικές κοινωνίες για να δώσει ένα δέλεαρ, για να καμφθούν οι αντιδράσεις. Οι αντιδράσεις όμως δεν κάμφθηκαν, όπως απέδειξε η χθεσινή συνεδρίαση, όπου και οι επικεφαλείς των παρατάξεων τάχθηκαν αρνητικά στα σχέδια της πολιτείας. Μολών λαβέ, είπε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Σουφλίου Βαγγέλης Πουλιλιός, ενώ ο λόγος δόθηκε σε όλους τους αιρετούς.
 
Πηγή : www.xronos.gr

Ερντογάν: Ναι στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν

Η Τουρκία υποστηρίζει τη θέση του Ιράν στο θέμα του πυρηνικού του προγράμματος, φέρεται να δήλωσε σήμερα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη διάρκεια συνάντησής του με τον ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ, όπως αναφέρει ο ιστότοπος της ιρανικής προεδρίας.
«Η κυβέρνηση και ο λαός της Τουρκίας πάντα υποστήριζαν ξεκάθαρα τη θέση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν για το πυρηνικό της πρόγραμμα και θα εξακολουθήσουν να ακολουθούν αυτή την πολιτική στο μέλλον», δήλωσε ο Ερντογάν, που πραγματοποιεί διήμερη επίσκεψη στην Τεχεράνη. Ο Αχμαντινεζάντ χαιρέτισε την ξεκάθαρη και ειλικρινή θέση της Τουρκίας όσον αφορά το ιρανικό, πυρηνικό ζήτημα. Ωστόσο, αυτό που κάνουν οι Ιρανοί είναι να εμμένουν ότι το πρόγραμμά τους είναι για ειρηνικούς σκοπούς, οπότε αφού ο Ερντογάν δήλωσε το ίδιο, συνεπάγεται – με μισή αλήθεια – ότι τάχθηκε υπέρ της ιρανικής θέσης…
Η Τουρκία έχει προτείνει να φιλοξενήσει εκ νέου τις συνομιλίες για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα που θα διεξαχθούν μεταξύ της Τεχεράνης και της Ομάδας 5+1 (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία και η Γερμανία) οι οποίες αναμένεται να ξεκινήσουν στις 13 Απριλίου, σύμφωνα με τον ιρανό υπουργό Εξωτερικών Αλί Ακμπάρ Σαλεχί.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός, όταν ρωτήθηκε για τις ισραηλινές απειλές εναντίον του Ιράν, απάντησε ότι καμία χώρα δεν έχει το δικαιώματα να απειλεί ή να αναλαμβάνει στρατιωτική δράση εναντίον μιας άλλης χώρας που επιθυμεί να αποκτήσει πυρηνική τεχνολογία για ειρηνικούς σκοπούς.

Πηγή : www.defence-point.gr

Σχέδιο Ανάν η νέα έκθεση του ΔΝΤ για… την Ελλάδα

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Το χειρότερο όλων είναι ότι η Ελλάδα χρωστά τα περισσότερα στο Ταμείο και στις ευρωπαϊκές χώρες. Κι αυτό το χρέος δεν «κουρεύεται», δεν χαρίζεται, αλλά πρέπει να αποπληρωθεί.
Η τελευταία έκθεση της αποστολής του ΔΝΤ για την Ελλάδα χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης, καθώς πρόκειται για ένα έγγραφο που θα χαράξει την πορεία της χώρας για τα επόμενα δέκα και πλέον χρόνια. Έχει την ίδια σημασία που είχε για το λαό της Κύπρου η πέμπτη και τελευταία εκδοχή του φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν, η οποία ευτυχώς απορρίφθηκε από τη συντριπιτκή πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων. Η έκθεση του Ταμείου έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία.
Εάν το Σχέδιο Ανάν αποτελούσε τον «οδικό χάρτη» που έθετε την Κύπρο υπό τον απόλυτο έλεγχο της Τουρκίας, η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεν κρύβει απολύτως τίποτα και πρέπει να διαβαστεί για να μην αναζητούμε αργότερα δικαιολογίες για το δρόμο που πήρε η χώρα. Στην έκθεση αυτή καταγράφονται όλα όσα πρέπει να γίνουν πράξη – όπως υποσχέθηκαν η παρούσα κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν. Διαφορετικά, το Ταμείο προειδοποιεί για τα χειρότερα που έρχονται, ανάμεσα στα οποία πρώτη θέση έχει η «άτακτη χρεοκοπία» και ως αποτέλεσμά της η έξοδος από την Ευρωζώνη. Τονίζει, μάλιστα, ότι χωρίς τη συνεισφορά του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων, το τέλος είναι αναπόφευκτο, που σημαίνει ότι όποτε αποφασίσουν να κλείσουν τη στρόφιγγα ακολουθεί ο οικονομικός θάνατος.
Οι «υψηλοί κίνδυνοι» στους οποίους αναφέρεται η αποστολή είναι πραγματικοί και δυστυχώς, μετά την έγκριση της δανειακής σύμβασης, οι τύχες της Ελλάδας εξαρτώνται όχι από τις αποφάσεις του λαού και της ηγεσίας του, αλλά από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον. Με λίγα λόγια, μελετώντας την έκθεση, ο αναγνώστης καταλήγει στο συμπέρασμα πως «τα ψέματα τελείωσαν». Ούτε περιθώρια πισωγυρίσματος υπάρχουν ούτε η επόμενη κυβέρνηση δύναται «να κάνει πίσω» από τα συμφωνηθέντα, όπως διατείνονται κάποιοι εκ των συνεργατών του προέδρου της ΝΔ.
Εάν το ερώτημα είναι «τι άλλο θα μπορούσε να κάνει τώρα η Ελλάδα;», η απάντηση «κλείνεται» σε μία λέξη: «Τίποτα». Το μόνο που προβλέπει η έκθεση είναι η πιστή εφαρμογή των συμφωνηθέντων και η απόλυτη υλοποίηση όσων απαιτεί το νέο πρόγραμμα: μειώσεις μισθών, σαρωτικές απολύσεις στο Δημόσιο, περικοπές παντού...
Το χειρότερο όλων είναι ότι η Ελλάδα χρωστά τα περισσότερα στο Ταμείο και στις ευρωπαϊκές χώρες. Κι αυτό το χρέος δεν «κουρεύεται», δεν χαρίζεται, αλλά πρέπει να αποπληρωθεί. Όπως πολύ σωστά έγραψε η Wall Street Journal, τον κύριο λόγο έχουν οι δανειστές, οι οποίοι έχουν δικαίωμα και άποψη στον τρόπο δαπάνης των δανείων τους. Κι αν κρίνει ο καθένας που έχει λάβει τραπεζικά δάνεια γνωρίζει πως η αδυναμία αποπληρωμής τους σημαίνει αυτόματα πώληση περιουσιακών στοιχείων για να πληρωθούν οι τράπεζες. Το ίδιο ακριβώς καθεστώς –και χειρότερο– διέπει τα δάνεια που ζήτησε η χώρα μας από το Ταμείο και τους Ευρωπαίους.
Η κατάσταση είναι τραγική και δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε ή να καμωνόμαστε πως δεν γνωρίζουμε πια. Η οργή για τους πολιτικούς που κατέστρεψαν την Ελλάδα με τις αποφάσεις τους είναι δικαιολογημένη κι αυτό που δεν υπολόγισαν οι δανειστές, εμπιστευόμενοι τις διαβεβαιώ σεις των αρχηγών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι η πιθανότητα οι επερχόμενες εκλογές να αποδειχτούν δημοψήφισμα για τις αποφάσεις που έλαβαν, χωρίς να υπολογίσουν ότι εάν επέλθει η «άτακτη χρεοκοπία» θα είναι καταστροφική και θα θυμίσει στους παλαιότερους τις επιπτώσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – ενώ θα ήταν «διαχειρίσιμη» εάν συνέβαινε το 2010 ή το 2011... 

Πηγή : www.epikaira.gr

Ευρωβουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Τζαβέλλα: "Αν είναι η Ελλάδα να καεί, να καεί, για να έχουμε συνοχή στην Ευρώπη"

Το μετέδωσε το ραδιόφωνο του "Αντέννα" στις 26 Φεβρουαρίου ώρα 11-12, στην εκπομπή με συμμετοχή ακαδημαϊκών δασκάλων)!
Αυτά τα τερατώδη και προδοτικά εξέπεμψε η Ευρωβουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο: Να καεί η Ελλάδα για να έχει συνοχή η Ευρώπη! Αν αυτό δεν είναι και δεν λέγεται προδοσία, τότε τί είναι;
Ποιος εκπρόσωπος του οποιουδήποτε κράτους του κόσμου θα τολμούσε να το πει αυτό, που αυταπόδεικτα αποτελεί εσχάτη προδοσία;
Πολιτικέ κωλοτομύπα, αρχηγέ του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρη, ερωτώ: Συνιστά αυτή η θέση πατριωτική στάση;
Συνεπώς: Τί σχέση μπορεί να έχει ο πατριωτισμός με τον ΛΑ.Ο.Σ.;

Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Του Sokin

RADIO SYMBAN θα μιλησουν 3 πνευματικο​ί άνθρωποι την Δευτέρα 2 Απριλίου και ώρα Ελλάδος 1.00μμ για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ν.Βρεττάκο​υ

στο Ράδιο Σύμπαν στην εκπομπή του

Δημήτρη Συμεωνίδη(Προέδρου του παραρτήματος της Ε.Ε.Ε.Θ Αυστραλίας)

ΒΙΒΛΙΟ- ΤΕΧΝΗ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Την Δευτέρα 2 Απριλίου 2012
8.00μμ ώρα Αυστραλίας
και 1.00 το μεσημέρι ώρα Ελλάδος
Πρόγραμμα αφιερωμένο στον
«Νικηφόρο Βρεττάκο
100 χρόνια από τη γέννησή του»
Τρείς άνθρωποι καλλιτέχνες του λόγου και της εικόνας
μας μιλάνε ο καθένας από την σκοπιά του, για τον ποιητή
Η ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΘΕΟΧΑΡΊΔΟΥ, Ο ΔΗΜΗΤΡΗ  ΑΛΕΞΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΚΟΣ

"H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΕΣ ΚΑΛΠΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜ​ΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ"​.

Tου Δημήτρη Κωνσταντακ​όπουλου

«Ο σουρεαλισμός όλους μας ενώνει. Μπάτσοι, γουρούνια, ανεμώνη». Αυτό έγραψε
ένας ανώνυμος σε έναν τοίχο στην Αλεξάνδρας, στη φοβερή αγγελία των
μελλούμενων πούταν η μηδενιστική εξέγερση του 2008.

Ο «σουρεαλισμός», δηλαδή ο ατομικός, ομαδικός και εθνικός παραλογισμός
εκδηλώνεται ποικιλότροπα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αλλοϋβρίζονται, ενώ συγκυβερνούν και
θέλουν να συνεχίσουν. Ορισμένοι δεν θέλουν το μνημόνιο, θέλουν όμως τα
κόμματά του. 'Αλλοι ζητάνε συγνώμη για αυτό που έκαναν και μετά ψήφο για να
συνεχίσουν να το κάνουν. Ορκισμένοι αντίπαλοι του μνημονίου κάνουν πρακτικά
ότι μπορούν για να εμποδίσουν τη δράση εναντίον του, να αποθαρρύνουν και να
απογοητεύσουν τον ελληνικό λαό.   

Ο «σουρεαλισμός», δηλαδή ο παραλογισμός, ενίοτε και η παραφροσύνη,
χρειάζεται σε όσους δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που θέτει η
πραγματικότητα. Γι' αυτό και παρουσιάζεται μαζικά την παραμονή μεγάλων
καταστροφών και είναι προϋπόθεση γι' αυτές. Πως θα μπορούσαν αίφνης οι
Γερμανοί, αν παρέμεναν στα καλά τους, να πάνε στον Χίτλερ και τον πόλεμο;
Δεν θα τόκαναν αν δεν είχαν το Μνημόνιο και τη Δανειακή τους Σύμβαση, δηλαδή
τη Συνθήκη των Βερσαλλιών στη δική τους περίπτωση.

Από μικρό κι από τρελλό μαθαίνεις την αλήθεια. Στη Λήμνο, οι μαθητές
παρέλασαν με τα στρατιωτικά εμβατήρια της 25ης Μαρτίου και μαύρα
περιβραχιόνια στα χέρια τους. Πενθούν τη χώρα πούχασαν. 

Ως λαός, ετοιμαζόμαστε να κάνουμε το όγδοο θαύμα του κόσμου. Να ξαναβγάλουμε
μια κυβέρνηση που την αποδοκιμάζει το 90% του πληθυσμού, ποσοστό που δεν
ξαναεμφανίσθηκε από τότε που εφευρέθηκαν τα γκάλοπ. Δεν θα είναι, αν γίνει,
μικρό κατόρθωμα.

Χρειάστηκε ο Γιώργος και η καταστροφή του ΠΑΣΟΚ για να μπούμε στην τροχιά
της οικονομικής καταστροφής με το Μνημόνιο και να έρθει το ΔΝΤ στην Ευρώπη.
Χρειάστηκε η καταστρεφόμενη ΝΔ για να αυτοαφοπλισθεί η χώρα από τα νομικά
της όπλα στον πόλεμο χρέους, να γίνει ιδιοκτησία των πιστωτών και να μπουν
τα θεμέλια για την εκδίωξή της από την ευρωζώνη ή και την ΕΕ. Τώρα,
χρειάζονται οι αντιμνημονιακοί, ποικίλες δυνάμεις και πρόσωπα, για να μείνει
ο ελληνικός λαός χωρίς το πολιτικό εργαλείο που χρειάζεται για να
αντιπαλέψει το μνημόνιο. Για να μη δοθεί αξιόπιστη εναλλακτική πολιτική
προοπτική στον ελληνικό λαό.

Τι άλλο χρειάζονται οι Τόμσεν, Μέρκελ, Ρότσιλντ, Ροκφέλερ, Σόρος, που η
Ελλάδα είναι τώρα στην πρώτη τους προτεραιότητα, από ένα κατακερματισμένο
πλήθος αντιμνημονιακών κομμάτων, κομματιδίων και κινήσεων, αμφίβολης
αποτελεσματικότητας και αξιοπιστίας, για να κάνουν τη δουλειά τους. Και μόνο
ο κατακερματισμός τους, ομολογεί πόσο τρομοκρατημένοι και απρόθυμοι  είναι,
στην καλύτερη περίπτωση, από την προοπτική οι ίδιοι οι οπαδοί τους και ο
ελληνικός λαός να τους ζητήσει να κυβερνήσουν, να πάνε να
ξαναδιαπραγματευτούνε με τη Μέρκελ, τις τράπεζες και το ΔΝΤ, να οργανώσουν
την άμυνα του ελληνικού λαού και κράτους. Αλλά μόνο διεκδικώντας την
κυβέρνηση και την εξουσία μπορείς να σταματήσεις το πρόγραμμα. 'Οπερ έδη
δείξαι.

Αν κατέβαιναν όλοι οι αντιμνημονιακοί σε μέτωπο, θα έπαιρναν σήμερα 200
βουλευτές, θα άλλαζε όλος ο πολιτικός συσχετισμός δύναμης στην Ελλάδα και
διεθνώς και θα ετίθετο με διαφορετικούς όρους το πρόβλημα. Δεν θα ήταν
ασφαλώς εύκολο, αλλά δοκίμασε κανείς να το κάνει και δεν το κατάφερε;
Προσέκρουσε σε κάποιες πολιτικές δυσκολίες και ποιες ήταν; 'Ηταν μεγαλύτερες
από τη διαφορά που κάνει η καταστροφή της Ελλάδας από τον αγώνα για τη
σωτηρία της;

Ο πιο άνετος τρόπος να τα πετύχεις αυτά, να παριστάνεις ότι είσαι κατά του
μνημονίου και να μην κάνεις τίποτα εναντίον του, είναι να καμώνεσαι τον
υπερεπαναστάτη που αρνείται οποιαδήποτε συνεργασία με τους «ρεφορμιστές» του
«συστήματος» ή αδιαφορεί τάχα μου για τις εκλογές και μαζί για τις
επιπτώσεις που θάχει το εκλογικό αποτέλεσμα στη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων,
εργαζόμενων και άνεργων, νέων και απόκληρων, συνταξιούχων και άρρωστων, στο
μέλλον της Ελλάδας και των παιδιών της. Σε μια διαφορετική ασφαλώς, αλλά
εξίσου τραγική στιγμή της ελληνικής ιστορίας, ο κορυφαίος αγωνιστής και
διανοούμενος Δημήτριος Γληνός έγραφε, στο πολιτικό πρόγραμμα της
μαχητικότερης και βαθύτερης αντίστασης που ευρωπαϊκός λαός αντέτεινε στον
Χίτλερ, ένα απόσπασμα που δείχνει τη ψυχολογία ανθρώπου που αγωνίζεται:
«'Οταν αφήσεις το λαό να πεθαίνει στους δρόμους, να κουρελιαστεί ψυχικά και
σωματικά, και λες έπειτα πως θα κάνεις στον κατάλληλο καιρό
εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα, είσαι ένας συνειδητός απατεώνας και συνεργάτης
του εχθρού. Γιατί είναι σα να λες ότι θα βάλεις ένα κουφάρι να πολεμήσει»
(«Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ», Αθήνα 1944)

Κλασικό παράδειγμα δήθεν «υπερεπαναστατικής» πολιτικής το γερμανικό ΚΚ, που
τόβαλε ο Στάλιν να πολεμάει λυσσασμένα τους Σοσιαλδημοκράτες κατά την «τρίτη
περίοδο» της Τρίτης Διεθνούς, με αποτέλεσμα να πάρει ο Χίτλερ τις εκλογές
του 1933. Πιθανώς ο Ιωσήφ τόκανε γιατί πίστευε βλακωδώς, αλλά δεν θα το
μάθουμε ποτέ, ότι μπορούσε να επιβάλλει ένα condominium με τους Γερμανούς
στην Ευρώπη. Παρολίγον να εξαφανισθεί τελικά η ΕΣΣΔ.

Η Μέρκελ, ο Τόμσεν, η Goldman Sachs περιμένουν τώρα πως και πως τις
ελληνικές εκλογές. Τους αποδίδουν την ίδια σημασία με τις γαλλικές. Αν βγει
κυβέρνηση των μνημονιακών, ενισχυμένη και με άλλους προθύμους, θα είναι
παγκόσμιας σημασίας θρίαμβος για τις «αγορές» και τις ανώτερες τάξεις της
Γερμανίας, ιδίως όσες συμπλέουν με το χρηματιστικό κεφάλαιο. Θα θεωρηθεί εκ
των υστέρων συγκατάθεση στα Μνημόνια και τις Δανειακές Συμβάσεις, που
κυρώθηκαν πραξικοπηματικά από την τωρινή Βουλή, χωρίς καμία προς τούτο
εντολή. Στον οικονομικό και νομικό, θα προστεθεί και ο πολιτικός αφοπλισμός
της Ελλάδας. Κοντεύουν να μας δηλητηριάσουν σε αυτή τη χώρα οι αναθυμιάσεις
της αποσύνθεσης, να μας πνίξουν οι οσμές της προδοσίας, από τόσα σημεία του
ελληνικού ορίζοντα που ξεπηδάνε.

Οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα δεν αποκλείει μια κοινωνική εξέγερση ή άλλες
ανώμαλες εξελίξεις, στο εσωτερικό ή στα εξωτερικά μέτωπα της χώρας. Το
αντίθετο, αν η Ελλάδα δεν βρει τη δύναμη, τους ανθρώπους, τους τρόπους και
τα επιχειρήματα για διακόψει έλλογα την καταστροφική πορεία που ξεκίνησε τον
Μάιο του 2010, όλα αυτά θα γίνουν αναπόφευκτα. Μια εξέγερση όμως κατά μιας
προσφάτως εκλεγμένης κυβέρνησης ηττάται ευκολότερα και ευκολότερα
δικαιολογείται στη συνέχεια η επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, μιας
δικτατορίας δηλαδή.

Αξίζει να θυμόμαστε την ιστορία μας. Για να φτάσει η Ελλάδα στον
καταστροφικό εμφύλιο του 1946-49, χρειάστηκε να συμφωνήσει ο αστικός
πολιτικός κόσμος στην αμερικανική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης «εθνικής
ενότητας» κέντρου-δεξιάς, όπως καλή ώρα τώρα, και χρειάστηκε να πάει ένα
ξημέρωμα στον Ριζοσπάστη ο Ζαχαριάδης να αλλάξει πραξικοπηματικά τη γραμμή
του κόμματος ρίχνοντας τη γραμμή της αποχής στις εκλογές του 1946, όπως
γράφει στο τελευταίο, συγκλονιστικό βιβλίο της, μια από τις ηρωϊκότερες και
σεμνότερες φιγούρες της ελληνικής αριστεράς, η Μαρία Καραγιώργη. Με τον
θερμό της, η Ελλάδα έγινε το δοκιμαστήριο ΗΠΑ και ΕΣΣΔ για τον ψυχρό τους
πόλεμο, όπως καλή ώρα τώρα είμαστε το δοκιμαστήριο για όσα μέλλουν να
συμβούν στην Ευρώπη, αν όχι και εργαλείο για τον επερχόμενο πόλεμο στη Μέση
Ανατολή.

Ας ελπίσουμε, αν και παγιδευμένοι, οι απόγονοι του Οδυσσέα να βρουν ένα
τρόπο να φέρουν το λιγότερο κακό εκλογικό αποτέλεσμα, ανθιστάμενοι σε αυτούς
που, όπως είχε δηλώσει ο Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ντισραέλι,
θέλουν να κάνουν τον ατίθασο λαό των Ελλήνων «μικρόψυχους σαν τους λαούς του
Ινδουστάν».


Πηγή : Konstantakopoulos.blogspot.com

****Σχόλιο: ----- Πικρές αλήθειες απο τον Δημητρη Κωνσταντακόπουλο,
Σημαντικη η παρομοιωση με την αποχη του ΚΚΕ στις εκλογες του 1946[εδω να μου επιτραπεί να σημειώσω κατι που ειπε στη Βουλή ο Κωνσταντινος Καραμανλης στον Χαριλαο Φλωράκη το 1975 "Προσέξτε γιατι εχετε ταλαιπωρησει τους οπαδους σας περισσοτερο απο οτι εμεις.."]
Το τραγικο στην Πατριδα μας -μεταξυ άλλων- ειναι να βλεπεις τη χωρα να καταστρεφεται αλλα αν την καταστρεφει[ ή συμβάλλει στην καταστροφή με τη σταση του] το κομμα που πιστευεις, θεωρεις πιο ιερο να μεινεις στο κομμα παρα να προσπαθησεις να μην καταστραφει η πατριδα σου.....
Κλασσικο σημερινο παραδειγμα οι προεδρικες εκλογες στην Κυπρο το 2008..
Αυτα βλέπουν οι της Εσπερίας -αλλά και οι "φιλοι μας τουρκοι" -και τριβουν τα χέρια τους.
Δ.Αλευρομαγειρος

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

"ΠΑΣΟΚ: Έσπασε το εθνικό απόστημα"

Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων



Αυτός ήταν ο τίτλος  ενός άρθρου μου, το οποίο δημοσιεύθηκε στο μηνιαίο περιοδικό "Ηλιαία", τον Νοέμβριο του 2007.
Στο κείμενο εκείνο υπογράμμιζα: "Ποτέ στην Ιστορία του δημόσιου βίου της χώρας τόσοι λίγοι δεν εξαπάτησαν τόσους πολλούς για τόσα πολλά χρόνια, χρησιμοποιώντας τον έωλο ξύλινο λόγο με τον οποίο έκαναν όλες τις οβίδιες "ιδεολογικές" και "κοσμοθεωρητικές" μεταμορφώσεις…
Είναι ανθρώπινη και πολιτική προστυχιά να δοξάζονται οι κλέφτες, αντί να είναι φυλακή.
Δυστυχέστατα, η συγκολλητική δύναμη της μάσας κατόρθωσε να συγκολλήσει προσωρινά τα συντρίμμια του εν μέσω της καλπάζουσας διαφθοράς του, η οποία κορυφώθηκε στις εκλογές του 2009, στις οποίες ο σάπιος λαός το ξανάφερε στην κυβέρνηση.
Μία κυβέρνηση ανθελλήνων, η οποία οδήγησε την Ελλάδα σε απόλυτη χρεοκοπία για δεκάδες χρόνια.
Τώρα, το εθνικό απόστημα πυορροεί και οι αιμάσσουσες πληγές του δεν πρόκειται να  κλείσουν. Η αποσύνθεσή του είναι οριστική αφού έχασε και την κομματική πελατεία των κοπριτών.
Όταν κάποτε γίνει μπορετό να ανοίξουμε το καπάκι του βόθρου του, οι αναθυμιάσεις και οι δυσοσμίες του θα κάνουν πολλούς Έλληνες ν' αναφωνάξουν: Στο Γουδί, στο Γουδί, στο Γουδί.

Οι Τροϊκανοί έχουν σπρώξει σε νταβατζήδες και παπαγαλάκια 90 εκ. ευρώ για την προπαγάνδα των εκλογών!

Αδιόρθωτοι και αμετανόητοι, ποτισμένοι από τα αγαθά της βόλεψης τους, και κλεισμένοι στο δικό τους προνομιούχο μικρόκοσμο, αντιμετωπίζουν ένα διασυρμένο ,ταλαιπωρημένο και λεηλατημένο λαό ως… σκουπίδι που θα το φυσήξουν και θα το πάνε εκεί που θέλουν. Ποιοι;
Αυτοί που αποτελούν το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Αυτοί που κινούν τα νήματα και έχουν κατεβασμένα τα βρακιά στους νταβατζήδες της διαπλοκής εδώ και χρόνια. Αυτοί που αποτελούν τους πολιτικούς σχηματισμούς της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς ενώ την διέλυσε σε 4 κομμάτια στην ουσία, ήταν… «Ανένδοτος» στο να μην γίνουν εκλογές 19 Φεβρουαρίου. Ακόμη ψάχνει τις… ημερομηνίες, με τον τραπεζίτη που παριστάνει τον Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμ(ι)ο να… συστήνει στους έλληνες να κάνουν… υπομονή. Καθυστερούν και κοροϊδεύουν τον κόσμο Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ προκειμένου με ψέματα, υποσχέσεις και επικοινωνιακά τρικ, να ανεβάσουν τα ποσοστά τους ώστε να βγουν ενισχυμένοι από τις εκλογές για να χρησιμοποιήσουν ως «Άλλοθί» τους την λαϊκή εντολή στην απόλυτη ισοπέδωση της αξιοπρέπειας των ελλήνων που ετοιμάζουν οι τοκογλύφοι του ΔΝΤ στις αρχές του καλοκαιριού.
Η στόχευση τους είναι με κάθε τρόπο να αποδυναμώσουν τα μικρά κόμματα, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι φωνές αντίδρασης. Στην κατεύθυνση τους αυτή έχουν επιστρατεύσει κάθε μέσο. Δεν περιορίζονται μόνο στην ενορχήστρωση των διαπλεκόμενων ΜΜΕ αλλά είναι τόσο αδίστακτοι που φιμώνουν τις όποιες ελεύθερες δημοσιογραφικές φωνές. Εδώ και καιρό βουίζει η δημοσιογραφική πιάτσα ότι οι Τροϊκανοί που μας πίνουν το αίμα με την αισχρή τοκογλυφία, με την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων, με την ελεεινή φορολογία και στον αέρα που αναπνέουμε, έχουν σπρώξει σε νταβατζήδες και παπαγαλάκια 90 εκ. ευρώ για την προπαγάνδα των εκλογών.
Κάθε ημέρα που περνάει επιβεβαιώνεται ότι η χούντα των συνταγματαρχών ήταν… κολλέγιο (των Αθηνών βεβαίως-βεβαίως) μπροστά σε αυτή την χούντα των νταβατζήδων που κατέκλεψαν και συνεχίζουν να λεηλατούν τον ελληνικό λαό.
Ξαφνικά Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκαν για να υλοποιηθεί σχέδιο μεταφοράς των λαθρομεταναστών από το κέντρο της Αθήνας. Πέρα από πού θα τους αδειάσουν δεν μας είπαν, μου θυμίζει το… μαγικό ραβδί που τους εξαφάνισε για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004. Και τότε ήταν οι μισοί στην Αθήνα.
Τα λαμόγια της πολιτικής για τον εφιάλτη που των λαθρομεταναστών και των ανεξέλεγκτων συμμοριών που σπέρνουν τον φόβο και τον θάνατο σε όλη την Ελλάδα, επί τοις ουσίας, ούτε ασχολούνται, ούτε κάνουν τίποτα. Και τώρα πριν τις εκλογές πιστεύουν ότι θα παραμυθιάσουν τον κόσμο να τους ψηφήσει γιατί θα κάνουν την Αθήνα… παράδεισο.

Πηγή : www.elora.gr

Προκαλούν τα δημοκρατικά μας αισθήματα

Του Νίκου Κοτζιά

Αυτό που σήμερα καταπολεμούμε δεν είναι η Ευρώπη, όπως απατηλά υποστηρίζουν οι προπαγανδιστές του Κόμματος του Μνημονίου, αλλά η παραβίαση των αυθεντικών αρετών της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής ενοποίησης
Όλες οι εφημερίδες του συστήματος, από την Καθημερινή –επί παραδείγματι, κύριο άρθρο στις 16/3/12, με τίτλο «Κόμματα και κάλπη»– μέχρι το Βήμα –κύριο άρθρο την ίδια ημέρα, με τίτλο «Οι κίνδυνοι αμοιβαδοποίησης»–, εκφράζουν φόβους ότι οι πολιτικές δυνάμεις που συμμετέχουν στο Κόμμα του Μνημονίου δεν θα έχουν την επομένη των επερχόμενων εκλογών επαρκή πλειοψηφία. Τόσο για να κυβερνηθεί ο τόπος με τα Μνημόνια και τη λογική τους όσο και προκειμένου να επιβάλουν τις συνταγματικές αλλαγές που παρανόμως έχουν υποσχεθεί στην τρόικα. Στο πλαίσιο αυτό τετραπλασίασαν τον αριθμό των συμμετεχόντων στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ και αποσιώπησαν όλες τις νοθείες που υπήρξαν, καθώς και τις καταστρατηγήσεις των κανόνων Δημοκρατίας.
Αποφασισμένο το Κόμμα του Μνημονίου να βοηθήσει τον παραπαίοντα δικομματισμό, εμφανίζει τον τόπο έτοιμο να καταστραφεί, εάν δεν στηριχτούν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Πρόκειται για συστηματική προσπάθεια να μην αποδοθούν ευθύνες σε αυτούς που δημιούργησαν τα προβλήματα της χώρας μέχρι το 2009. Οι οποίοι α- πό τότε, χέρι χέρι, μας οδηγούν στην καταστροφή. Αντίθετα, επικαλούμενοι σειρά σκανδά- λων, επιδιώκουν να τα χρεώσουν όλα στο λαό.
Σύμφωνα με τα έντυπα του Κόμματος του Μνημονίου, για τα προβλήματα της Ελλάδας φταίει ο λαός. Η μέθοδος, απλή και σαφής: Καταγγέλλονται τα αποτελέσματα της πολιτικής που ακολούθησαν οι προστατευόμενοι της διαπλοκής για να αθωωθεί η τελευταία και οι πολιτικοί εκπρόσωποί της. Χαρακτηριστικά, η Καθημερινή, σε άρθρο με τίτλο «Στερεότυπα και α- συνεννοησία», χαρακτη- ρίζει όσους ασκούν κριτική στο Μνημόνιο ως επικίνδυνους και φορείς κάθε είδους παρανομίας. Η μέθοδος, απλή: Χρεώνονται οι αντίπαλοι των όσων συμβαίνουν τα αποτελέσματα της πολιτικής εκείνων που κυβερνούσαν και κυβερνούν. Την απλή αυτή μέθοδο τη συνοδεύουν δηλώσεις του τύπου «Η Αριστερά εγκλημάτησε».
Τη μέθοδο της αυτο-αθώωσης την ακολουθούν όλο και περισσότεροι από το Κόμμα του Μνημονίου. Αρχικά τη χρησιμοποίησε ο Σαμαράς και κατόπιν ο Βενιζέλος. Σήμερα πλέον χρησιμοποιείται απ’ όλο το Κόμμα του Μνημονίου, τουτέστιν το δικομματισμό, τα κανάλια και τις εφημερίδες του. Τους ενώνει το Μνημόνιο και ο κοινός αντίπαλος, οι προοδευτικές δυνάμεις.
Τα μέσα του Κόμματος του Μνημονίου παρουσιάζουν την εφαρμοζόμενη πολιτική ως φιλοευρωπαϊκή. Στην πραγματικότητα, βέβαια, πρόκειται για μια επιλογή υποταγής στις νεοσυντηρητικές συνταγές. Συνταγές που δικαιολογημένα γεννούν κριτική. Συνταγές που βρίσκονται σε ευθεία εχθρότητα προς την Ευρώπη του Διαφωτισμού, του κοινωνικού κράτους και της Δημοκρατίας. Διότι ευρωπαϊσμός είναι να υποστηρίζει κανείς τις αρετές της ευρωπαϊκής ηπείρου. Την ποικιλία παραδόσεων, ιστορίας, κουλτούρας, που στηρίζεται σε μεγάλες ηθικές αρχές και κοινωνικές αξίες. Αυτό που βλέπουμε σήμερα και καταπολεμούμε δεν είναι η Ευρώπη, όπως απατηλά υποστηρίζουν οι προπαγανδιστές του Κόμματος του Μνημονίου, αλλά η παραβίαση των αυθεντικών αρετών της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η παραβίασή τους από τις μνημονιακές πολιτικές και συνταγές. Η μετατροπή της Ενωμένης Ευρώπης από Ιδέα και σχέδιο σε γραφειοκρατικό διοικητικό μηχανισμό.
Τέλος, τα συστημικά ΜΜΕ διατείνονται ότι αν φύγουν τα κόμματα του δικομματισμού από την εξουσία μαζί με το νέο ραγιαδισμό, τότε, τάχα, η χώρα κινδυνεύει να μετατραπεί σε τριτοκοσμικό λατινοαμερικανικό κράτος. Στην πραγματικότητα, βέβαια, η Ελλάδα έχει ήδη μετατραπεί σε τριτοκοσμική χώρα. Αυτά τα ΜΜΕ καμώνονται ότι αγνοούν τις δηλώσεις των δικών τους αλλοδαπών ινδαλμάτων, που τονίζουν κάθε μέρα ότι η Ελλάδα και οι ελίτ της συμπεριφέρονται ως να είναι τριτοκοσμικές. Προσπαθούν να αποδώσουν αυτή την τριτοκοσμική πραγματικότητα, ιδιαίτερα ως προς το πολιτικό σύστημα και τον τρόπο που διοικεί, σε όποιον αντιτίθεται στην πολιτική που μετάτρεψε το ελληνικό ευρωπαϊκό όνειρο σε τριτοκοσμικό εφιάλτη. 

Πηγή : www.epikaira.gr