Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Η πρώτη κυρία φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει «πολιτική ευθύνη» και τι υποβάλλει η «πολιτική ευθιξία». Η κυρία Έλση Χριστόφια, σε παρέμβασή της στο «Μέγα», όπου ο Πρόεδρος, εκ δευτέρου, έδωσε συνέντευξη στην Ελίτα Μιχαηλίδου (δεν έστερξε ποτέ να δώσει συνέντευξη σε ΜΜΕ πλην της «Χαραυγής»), ανέλαβε να υπερασπίσει τον σύζυγό της. Όμως, τουλάχιστον, όφειλε να σεβαστεί μερικά δεδομένα, όταν ρωτήθηκε για την ανείπωτη τραγωδία στο Μαρί. Πρώτον, τους νεκρούς και τους συγγενείς των. Δεύτερον, την κοινή γνώμη που εξαγριώθηκε και ταυτόχρονα απελπίστηκε από την αλαζονεία και την ακαμψία των κυβερνώντων. Τρίτον, το πόρισμα Πολυβίου, που ξεκάθαρα καταγράφει τις «άμεσες, συγκεκριμένες, αδιαμφισβήτητες και σοβαρότατες» «πολιτικές και θεσμικές ευθύνες» του Δ. Χριστόφια. Και, τέταρτον, ως μάνα και ως γιαγιά, θα μπορούσε να απευθυνθεί στις μάνες και γιαγιάδες με γλυκύτητα και σεβασμό για τον μεγάλο χαμό και την απέραντη θλίψη τους, να τις παρηγορήσει και να μοιραστεί τον πόνο τους.
Κι όμως: Είδαμε μιαν Έλση Χριστόφια οργισμένη και θυμωμένη! Η τηλεόραση αποτύπωσε επακριβώς τα αισθήματα οργής και θυμού της πρώτης κυρίας. «Έχω έναν θυμό μέσα μου εξαιτίας αυτής της κατάστασης, γιατί αυτή η ευθύνη γι’ αυτούς τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν, αλλά και γι’ αυτούς που φύλαγαν τα εκρηκτικά, δεν ανήκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (…). Έπρεπε ο Πρόεδρος να κάτσει εκεί και να προσέχει τα εκρηκτικά; Ήταν ευθύνη του στρατού. Τις τελευταίες ώρες, τις κρίσιμες, που ήταν οι δυνατές οι εκρήξεις, εκείνοι οι άνθρωποι, που ήταν υπεύθυνοι εκεί γι’ αυτό το πράγμα, δεν έπρεπε να διώξουν όλους και να φύγουν και οι ίδιοι; Γιατί κάλεσαν κόσμο μέσα και είχαμε τα θύματα; Εάν έδιωχναν τον κόσμο δεν θα υπήρχε κανένας νεκρός». Είναι πρωτοφανή όσα λέγει η πρώτη κυρία. Στην προσπάθειά της να αποσείσει ευθύνες από τον σύζυγό της, τις ρίχνει στους στρατιωτικούς από τους οποίους ζήτησε -άκουσον! άκουσον!- να εγκαταλείψουν το καθήκον τους και να σώσουν το τομάρι τους. Τι λαμπρό παράδειγμα φιλοτομαρισμού…
Όσα λέγει η Έλση Χριστόφια είναι όσα ανεπίτρεπτα διέχεε το ΑΚΕΛ και τα παρακλάδια του μετά την τραγωδία, με στόχο να λασπωθούν τα θύματα ως ένοχα για ευθύνες, που ανήκουν αλλού, αρχής γενομένης από τον πρόεδρο Χριστόφια. Εμφανώς, και η προεδρική σύζυγος απορρίπτει το πόρισμα Πολυβίου, όπου καταγράφονται και αποδίδονται ύψιστες και βαρύτατες ευθύνες και στον Δ. Χριστόφια. Να θυμίσουμε ότι πέρσι τον Δεκέμβριο, σε συνέντευξή της (στον «Φιλελεύθερο»), η Έλση Χριστόφια επιχείρησε να υπερασπίσει τον σύζυγό της λέγοντας ότι, όταν άκουσε για την τραγωδία, «έκλαιγε σαν μωρό παιδί». Αν έτσι συνέβη, τότε γιατί ο Πρόεδρος δεν επέδειξε την ίδια συγκίνηση όταν προέβη στο γνωστό ξερό, στεγνό και άσχετο διάγγελμά του; Γιατί δεν έδειξε σημάδια συμπάθειας, έστω, όταν εμφανίστηκε στην Επιτροπή Πολυβίου, στην παρουσία μαυροφορεμένων συγγενών; Ούτε μία απολογία! Ούτε μία συγγνώμη!
Η κυρία Χριστόφια δηλώνει «πολύ περήφανη για τον σύζυγό της» που «δεν υποχώρησε» και δεν παραιτήθηκε -από ευθιξία, από ανάληψη ευθύνης, από σεβασμό στους νεκρούς-, όπως απαίτησε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και όλα τα κόμματα πλην ΑΚΕΛ. Στην ίδια συνέντευξή της στον «Φ», η Έλση Χριστόφια επιτέθηκε και χλεύασε τους αγανακτισμένους, στους οποίους απέδωσε αλλότρια κίνητρα, ενώ απάντησε έκδηλα υποτιμητικά και απαξιωτικά για όσους ζητούσαν την παραίτηση του συζύγου της: «Θα αφήναμε τα θέρη (την προεδρία) και θα πιάναμε τα ξικανναουρίσματα (την τραγωδία στο Μαρί);». Κύριε, ελέησον! Ακατάχνωτα!
Πηγή : www.simerini.com.cy
Η πρώτη κυρία φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει «πολιτική ευθύνη» και τι υποβάλλει η «πολιτική ευθιξία». Η κυρία Έλση Χριστόφια, σε παρέμβασή της στο «Μέγα», όπου ο Πρόεδρος, εκ δευτέρου, έδωσε συνέντευξη στην Ελίτα Μιχαηλίδου (δεν έστερξε ποτέ να δώσει συνέντευξη σε ΜΜΕ πλην της «Χαραυγής»), ανέλαβε να υπερασπίσει τον σύζυγό της. Όμως, τουλάχιστον, όφειλε να σεβαστεί μερικά δεδομένα, όταν ρωτήθηκε για την ανείπωτη τραγωδία στο Μαρί. Πρώτον, τους νεκρούς και τους συγγενείς των. Δεύτερον, την κοινή γνώμη που εξαγριώθηκε και ταυτόχρονα απελπίστηκε από την αλαζονεία και την ακαμψία των κυβερνώντων. Τρίτον, το πόρισμα Πολυβίου, που ξεκάθαρα καταγράφει τις «άμεσες, συγκεκριμένες, αδιαμφισβήτητες και σοβαρότατες» «πολιτικές και θεσμικές ευθύνες» του Δ. Χριστόφια. Και, τέταρτον, ως μάνα και ως γιαγιά, θα μπορούσε να απευθυνθεί στις μάνες και γιαγιάδες με γλυκύτητα και σεβασμό για τον μεγάλο χαμό και την απέραντη θλίψη τους, να τις παρηγορήσει και να μοιραστεί τον πόνο τους.
Κι όμως: Είδαμε μιαν Έλση Χριστόφια οργισμένη και θυμωμένη! Η τηλεόραση αποτύπωσε επακριβώς τα αισθήματα οργής και θυμού της πρώτης κυρίας. «Έχω έναν θυμό μέσα μου εξαιτίας αυτής της κατάστασης, γιατί αυτή η ευθύνη γι’ αυτούς τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν, αλλά και γι’ αυτούς που φύλαγαν τα εκρηκτικά, δεν ανήκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (…). Έπρεπε ο Πρόεδρος να κάτσει εκεί και να προσέχει τα εκρηκτικά; Ήταν ευθύνη του στρατού. Τις τελευταίες ώρες, τις κρίσιμες, που ήταν οι δυνατές οι εκρήξεις, εκείνοι οι άνθρωποι, που ήταν υπεύθυνοι εκεί γι’ αυτό το πράγμα, δεν έπρεπε να διώξουν όλους και να φύγουν και οι ίδιοι; Γιατί κάλεσαν κόσμο μέσα και είχαμε τα θύματα; Εάν έδιωχναν τον κόσμο δεν θα υπήρχε κανένας νεκρός». Είναι πρωτοφανή όσα λέγει η πρώτη κυρία. Στην προσπάθειά της να αποσείσει ευθύνες από τον σύζυγό της, τις ρίχνει στους στρατιωτικούς από τους οποίους ζήτησε -άκουσον! άκουσον!- να εγκαταλείψουν το καθήκον τους και να σώσουν το τομάρι τους. Τι λαμπρό παράδειγμα φιλοτομαρισμού…
Όσα λέγει η Έλση Χριστόφια είναι όσα ανεπίτρεπτα διέχεε το ΑΚΕΛ και τα παρακλάδια του μετά την τραγωδία, με στόχο να λασπωθούν τα θύματα ως ένοχα για ευθύνες, που ανήκουν αλλού, αρχής γενομένης από τον πρόεδρο Χριστόφια. Εμφανώς, και η προεδρική σύζυγος απορρίπτει το πόρισμα Πολυβίου, όπου καταγράφονται και αποδίδονται ύψιστες και βαρύτατες ευθύνες και στον Δ. Χριστόφια. Να θυμίσουμε ότι πέρσι τον Δεκέμβριο, σε συνέντευξή της (στον «Φιλελεύθερο»), η Έλση Χριστόφια επιχείρησε να υπερασπίσει τον σύζυγό της λέγοντας ότι, όταν άκουσε για την τραγωδία, «έκλαιγε σαν μωρό παιδί». Αν έτσι συνέβη, τότε γιατί ο Πρόεδρος δεν επέδειξε την ίδια συγκίνηση όταν προέβη στο γνωστό ξερό, στεγνό και άσχετο διάγγελμά του; Γιατί δεν έδειξε σημάδια συμπάθειας, έστω, όταν εμφανίστηκε στην Επιτροπή Πολυβίου, στην παρουσία μαυροφορεμένων συγγενών; Ούτε μία απολογία! Ούτε μία συγγνώμη!
Η κυρία Χριστόφια δηλώνει «πολύ περήφανη για τον σύζυγό της» που «δεν υποχώρησε» και δεν παραιτήθηκε -από ευθιξία, από ανάληψη ευθύνης, από σεβασμό στους νεκρούς-, όπως απαίτησε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και όλα τα κόμματα πλην ΑΚΕΛ. Στην ίδια συνέντευξή της στον «Φ», η Έλση Χριστόφια επιτέθηκε και χλεύασε τους αγανακτισμένους, στους οποίους απέδωσε αλλότρια κίνητρα, ενώ απάντησε έκδηλα υποτιμητικά και απαξιωτικά για όσους ζητούσαν την παραίτηση του συζύγου της: «Θα αφήναμε τα θέρη (την προεδρία) και θα πιάναμε τα ξικανναουρίσματα (την τραγωδία στο Μαρί);». Κύριε, ελέησον! Ακατάχνωτα!
Πηγή : www.simerini.com.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου