Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Και εσύ, λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς την 24η Φλεβάρη!

Του Χρήστου Πασαλάρη

ΑΥΡΙΟ-ΜΕΘΑΥΡΙΟ επιστρέφουν στη δόλια πατρίδα, ακάθεκτοι και ορεξάτοι για... αγριάδες, οι εδώ εκπρόσωποι των δυνάμεων κατοχής, Πόουλ Τόμσεν, Ματίας Μορς και Κλάους Μαζούχ. Δηλαδή το κλιμάκιο της θεοκατάρατης «τρόικας» που φέρει και αυτό μέγα μέρος της ευθύνης για τα εγκληματικά λάθη του μνημονίου. Χρωστάει δε μεγάλη χάρη στους άκαπνους νεανίες της «αριστερής» αντιπολίτευσης που μήτε καταλήψεις στα κρησφύγετά του τόλμησαν να κάνουν, μήτε τις πρεσβείες τους να... μπλοκάρουν, μήτε πλακάτ να κρεμάσουν στα ξενοδοχεία τους...

ΑΝ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ εκ των σημερινών εν ενεργεία ηγετών έζησε τα σκληρά χρόνια της κατοχής, θα πρέπει να έχουν διαβάσει τι ακριβώς συνέβη στην Αθήνα, σαν σήμερα, στις 24 Φεβρουαρίου του 1943, όταν οι ναζί συμπατριώτες της Μέρκελ κατείχαν και βασάνιζαν και καταλήστευαν τη μαρτυρική μας πατρίδα. Θα τα θυμίσω όχι μόνο γιατί τα έζησα από πολύ κοντά, αλλά και για να μαθαίνουν οι σημερινοί πώς πρέπει να κάνουν αντίσταση, αν θέλουν να έχουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!..

ΕΚΕΙΝΕΣ τις μέρες ο Χίτλερ ανάγκασε όλες τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης να επιστρατεύσουν χιλιάδες πολίτες τους για τα γερμανικά κάτεργα. Το αποτόλμησε και στην Ελλάδα με ένα διάγγελμά του προς το φίλο του δωσίλογο πρωθυπουργό Λογοθετόπουλο, που η Γερμανίδα σύζυγός του, συγγενής του στρατάρχη φον Λιστ, έλυνε και έδενε. Μόλις όμως δημοσιεύθηκε το διάταγμα της πολιτικής επιστράτευσης ο αθηναϊκός λαός ξεσηκώθηκε σε ένα τεράστιο συλλαλητήριο και με επικεφαλής αγωνιστές της ΕΠΟΝ και του ΕΑΜ κατέλαβε το Υπουργείο Εργασίας, επί της οδού Τοσίτσα...

ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΤΗ Κώστα Μανωλκίδη σκαρφαλώσαμε εκείνη τη μέρα στον 4ο όροφο του υπουργείου και βάλαμε φωτιά στα αρχεία, ώστε να μη βρεθούν τα ονόματα των υπό επιστράτευση εργατών. Αυτά την ώρα που τα τανκς των Γερμανών και Ιταλών άδειαζαν τις σφαίρες τους στο πλήθος, με αποτέλεσμα να σκοτώσουν τρεις διαδηλωτές και να τραυματίσουν πάνω από τριάντα. Ο ξεσηκωμός επαναλήφθηκε στις 5 Μαρτίου με ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή και με περισσότερα θύματα. Είχε μεσολαβήσει στις 28 Φεβρουαρίου η πάνδημη κηδεία του Κωστή Παλαμά, με όλη την Αθήνα να τον συνοδεύει στο Α’ Νεκροταφείο.

ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ τα έχασαν κυριολεκτικά. Εντρομοι απέσυραν το διάταγμα της επιστράτευσης και έδιωξαν το Λογοθετόπουλο από την πρωθυπουργία για να διορίσουν το Ράλλη. Η μαρτυρική Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα στην Ευρώπη που κατάφερε να νικήσει τον κατακτητή και να ματαιώσει την πολιτική επιστράτευση. Οπως αργότερα θα κατάφερνε να ματαιώσει και την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία και Θράκη, παρατάσσοντας το μεγαλύτερο αντιστασιακό κίνημα στην Ευρώπη, που ξεκίνησε με το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας από τον Γλέζο και τον Σάντα τον Μάιο του 1941...

ΤΑ ΘΥΜΙΖΩ όλα αυτά σήμερα μήπως και πεισθούν επί τέλους οι άκαπνοι της εξουσίας, αλλά και της αντιπολίτευσης, ότι με το λαό και την ηγεσία του ενωμένους σε ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΟΘΙΑ, όπως τότε, τα πάντα είναι δυνατά: Και το μνημόνιο να κουρελιαστεί και τα δάνεια να κουρευτούν και οι αποζημιώσεις να πληρωθούν και -το σπουδαιότερο- ο σεβασμός προς την Ελλάδα να αποκατασταθεί. Πολύ περισσότερο που σήμερα δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με τα τανκς του φον Λιστ, ούτε με το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ούτε με το Χαϊδάρι του ηρωικού Ναπολέοντα Σουκατζίδη, ούτε (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) με 300.000 νεκρούς από πείνα...

ΤΙ ΔΙΑΒΟΛΕΜΕΝΗ σύμπτωση όμως! Και τότε, όπως και τώρα, με το μέρος της ναζιστικής Γερμανίας ήταν η βόρεια Ευρώπη. Η Νορβηγία του Χάμσουν και του Κουίσλιγκ, αλλά και η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Φινλανδία, η Δανία, η Σουηδία, ήσαν αμαχητί υποταγμένες στον Χίτλερ. Ενώ η νότια Ευρώπη, με πρωτοπόρες την Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία, τη Γαλλία, ακόμη και την Ιταλία (μετά την εκτέλεση του Μουσολίνι) πρωτοστάτησε στον συμμαχικό αγώνα.

ΤΟΤΕ ΛΟΙΠΟΝ μεσουρανούσε η εθνική αντίσταση, με σημερινούς επιζώντες τους τότε θανατοποινίτες αγωνιστές Θεοδωράκη, Γλέζο, Μητσοτάκη (που αύριο παρουσιάζει το νέο βιβλίο του) και άλλους... Τότε η πολιτική επιστράτευση του Χίτλερ τινάχτηκε στον αέρα με δύο παλλαϊκά συλλαλητήρια... Τώρα; Τώρα είναι η σειρά των μνημονίων να τιναχτούν στον αέρα. Πώς; Πάλι με μια ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΟΘΙΑ, που μπορεί να γίνει ο φόβος και τρόμος των δανειστών γιατί θα ανάψει φωτιές σε όλη τη νότια Ευρώπη... Και τότε... Είναι όμως και τα πέντε δάκτυλα έτοιμα και πρόθυμα να γίνουν γροθιά;


www.real.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: