Δημοσιογράφου-Συγγραφέα
Ένας από τους ικανότερους στρατηγούς όλων
των εποχών, ο Ρώσ-σος Στρατάρχης Αλεξάντρ Σουβόρωφ, ο μόνος μετά τον Μέγα
Αλέξανδρο πολέμαρχος, ο οποίος δεν ηττήθηκε ποτέ, είχε πει: «Αν
ένας στρατιω-τικός δεν ονειρεύεται να γίνη Στρατάρχης, δεν αξίζει να παραμένη στο στράτευμα!»
Μεταφέροντας
το ρηθέν στους πολιτικούς, όποιος δεν ονειρεύεται να γίνη ηγέτης, θα πρέπει να
πάψη να πολιτεύεται!
Συμφωνώ
απόλυτα και με τις δύο ανωτέρω απόψεις!
Ωστόσο, και
στις δύο περιπτώσεις – σε οποιαδήποτε χώρα – πρέπει να προεξάρχη ο πατριωτισμός!
Το γνωρίζουν
αυτό και συμφωνούν άραγε, οι στρατιωτικοί και πολι-τικοί, οι οποίοι
ονειρεύονται ή γίνονται ηγέτες της χώρας μας; Είναι όμως, έτοιμοι να θυσιάσουν
ακόμα και την ζωή τους για την Πατρίδα;
Παραθέτω ένα
παράδειγμα από την προϊστορία της Ελλάδος:
«Ο Κόδρος, όπως αναφέρει η παράδοση, ήταν ο τελευταίος βασιλέας
της Αθήνας, ο οποίος θυσιάστηκε για να
σώση την πατρίδα του από την υποταγή.
Περίπου το έτος 1000 π.Χ, οι Δωριείς, ξεκινώντας από την Πελο-πόννησο,
βάδισαν μέχρι τα Μέγαρα, με σκοπό να προχωρήσουν και
να κατακτήσουν την Αθήνα.
Πριν συνεχίσουν την πορεία τους, έστειλαν και πήραν
χρησμό από το μαντείο των Δελφών, που έλεγε
ότι θα γίνουν κύριοι της Αθήνας, αρκεί να μην σκοτώσουν το βασιλιά Κόδρο, ο
οποίος βασίλευε τότε στην πλούσια εκείνη χώρα.
Ο Κόδρος, όταν το έμαθε, πέταξε την
βασιλική χλαμύδα και, φορώ-ντας ρούχα χωρικού, πήρε ένα δρεπάνι και
τράβηξε προς τον Ιλισό, τάχα για να μαζέψη φρύγανα. Όταν αντίκρισε από μακριά
δύο Δωριείς στρα-τιώτες, τους πλησίασε κι άρχισε να τους προκαλή λεκτικώς. Οι
στρατιώτες εξοργίστηκαν και πιάστηκαν στα χέρια με τον βασιλέα. Πάνω στον καβγά
ο Κόδρος σκότωσε τον ένα στρατιώτη κι ο άλλος, χωρίς να χάση καιρό, σκό-τωσε
τον Κόδρο, νομίζοντας ότι είχε να κάνη μ' έναν απλό χωρικό.
Την άλλη ημέρα όμως, όταν οι Αθηναίοι
έστειλαν και ζήτησαν τον νεκρό βασιλιά
τους για να τον θάψουν, οι Δωριείς θυμήθηκαν τον χρησμό που τους έδωσε το
μαντείο, κι αμέσως εγκατέλειψαν την Αθήνα και υποχώ-ρησαν στα Μέγαρα. Οι
Αθηναίοι, ύστερα από την θυσία του Κόδρου, σκέ-φτηκαν πως κανείς άλλος βασιλιάς
δεν θα ήταν πια άξιος να βασιλεύση στον τόπο τους και καταργήσανε την βασιλεία. Ισόβιος άρχοντας έγινε
τότε ο γιος του Κόδρου, ο Μέδονας.»
Παραθέτω επίσης
μία παλιά αραβική παραβολή:
«Οι υψηλές θέσεις μοιάζουν με τις
πυραμίδες! Στην κορφή τους φτάνουν δύο είδη όντων: οι Αετοί και τα ερπετά…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου