Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Ε, λοιπόν, κανείς δεν θα υποτάξει τον λαό που άντεξε το 2013!..

Του Χρήστου Πασαλάρη

ΖΟΥΜΕ τα τρία τελευταία 24ωρα του 2013. Και αξίζει σήμερα ένα οργίλο φασκέλωμα στη χρονιά που σβήνει για όσα δεινά μάς επεφύλαξε. Η κυβέρνηση θέλει την Ελλάδα του ευρώ (που θα προεδρεύει για έξη μήνες στην Ευρωπαϊκή Ενωση), να λυτρώνεται από τα μνημόνια και να βγαίνει από το τούνελ. Ο ελληνικός λαός όμως, εντελώς αλλαγμένος πια, περιμένει τις διπλές (ή μήπως τριπλές;) εκλογές του Μαΐου για να επιβάλει τη σκληρότερη δυνατή τιμωρία σε όλους όσους πιστεύει ότι ευθύνονται για το πολύχρονο μαρτύριό του.
ΟΙ ΠΙΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ (μαζί τους και ο υπογράφων) προσδοκούν ότι από το 2014 τα δεινά θα λιγοστεύουν εντυπωσιακά. Οτι επαναστατικές αλλαγές -πολιτικές και κοινωνικές- θα προκύψουν εκ των κάτω. Και ότι μια νεόκοπη πολιτική γενιά θα ξεκινήσει με στόχο να εκτοπίσει σύσσωμη τη μούχλα που φωλιάζει ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ… Οχι πια με εμφυλίους πολέμους και αιματηρές επαναστάσεις, αλλά με αμείλικτη, ανεμπόδιστη, αναπότρεπτη διαδικασία αλλαγής. Που μόνο ένας λαός σαν τον δικό μας μπορεί επιβάλει.

ΘΑ ΜΕΤΑΦΕΡΩ εδώ ένα άγνωστο αλλά αξιομνημόνευτο κείμενο του Ουίνστον Τσώρτσιλ, «πατέρα της νίκης» στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο - αλλά και συνένοχου με τον Ιωσήφ Στάλιν σε εκείνη την κατάπτυστη συμφωνία της Μόσχας, στις 9 Οκτωβρίου του 1944, που αποφάσιζε κυνική μοιρασιά της Ελλάδας κατά 90% υπέρ της Βρετανίας και κατά 10% υπέρ της Ρωσίας! Ο λαός μας ήταν τότε βαθειά διχασμένος σε κόμματα και παρατάξεις, αλλά το σωτήριο σπέρμα της δημιουργίας που κρύβει μέσα του δεν κοιμήθηκε ποτέ..

ΓΡΑΦΕΙ, λοιπόν, ο Τσώρτσιλ: «Οι Ελληνες ανταγωνίζονταν ανέκαθεν με τους Εβραίους ποιοι από τους δύο θα είναι μπροστάρηδες στον πολιτισμό. Πάντοτε όμως ήσαν και οι δύο λαοί χωρισμένοι σε πολλά κόμματα,

με πολλούς αρχηγούς που μάχονταν μεταξύ τους με άσβεστο πάθος. Οπου υπάρχουν τρεις Ελληνες ή τρεις Εβραίοι, υπάρχουν δύο πρωθυπουργοί και ένας αρχηγός αντιπολίτευσης. Εν τούτοις καμιά άλλη φυλή δεν έχει αφήσει τόσο έντονα τα σημάδια της στην ανθρωπότητα όσο αυτές οι δύο. Η ικανότητά τους για επιβίωση είναι μοναδική, παρά τα όσα έχει κάνει ο κόσμος εναντίον τους. Μας έχουν κληροδοτήσει την ευφυΐα και τη σοφία τους. Καμιά άλλη πόλη δεν υπήρξε τόσο σημαντική για την ανθρωπότητα όσο η Αθήνα και η Ιερουσαλήμ…».

ΑΥΤΗ η ικανότητα για επιβίωση είναι που σπρώχνει σήμερα στη χωματερή όλο το σκουπιδαριό του 2013. Με τα αλληλοσφαζόμενα κόμματα και τους τελειωμένους αρχηγούς τους. Με βρωμερά σκάνδαλα, όπως το κορυφαίο των υποβρυχίων. Με το πλουσιότερο «πόθεν έσχες» όλων των εποχών και με φαυλεπίφαυλες προσωπικότητες όπως ο Λιάπης, ο Τομπούλογλου και άλλοι πολλοί. Με παραταξιακές εκτελέσεις όπως του Φύσσα και των δύο «Χρυσαυγιτών». Με απατεώνες εργατοπατέρες και με αλαζονικές απεργίες, όπως αυτές των γιατρών και των πανεπιστημιακών…

ΑΛΛΑ και με το αυταρχικό «εργαλείο» των 153 ψήφων να επιβάλει τις θελήσεις της ξένης κατοχής. Με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη «Χρυσή Αυγή» να εξελίσσονται σε εμφυλιοπολεμικούς πόλους. Με τη δημόσια τηλεόραση κλειστή επί εξάμηνο και με τα χρεωκοπημένα ιδιωτικά κανάλια να καλύπτουν σκοτεινά παιγνίδια της εξουσίας, παιγμένα από καμιά δεκαριά «φελλούς» του σιναφιού μας. Με τη νεολαία να φεύγει όπως-όπως για τα ξένα. Με έναν στους τρεις πολίτες κάτω από τα όρια της φτώχειας και με δύο αυτοκτονίες την ημέρα. Με λαθρομετανάστες να σκοτώνουν γερόντια για 50 ευρώ. Και με μια Ελλάδα σε προχωρημένη κατάθλιψη να περνά τις χειρότερες γιορτές της μεταπολεμικής ιστορίας της. Ε, τι άλλο θέλει ο λαός μας για να ξεφωνήσει το «ώς εδώ και μη παρέκει»;

ΚΑΙ ΟΜΩΣ: Παρά την κατάθλιψη, παρά τη φτώχεια, παρά την αηδία απέναντι στο χρεωκοπημένο Σύστημα, δεν λείπει από τους Ελληνες πολίτες το χιούμορ (το έδειξαν με το σκάνδαλο Λιάπη), δεν τους λείπει η ανθρωπιά (το δείχνουν κάθε μέρα οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης), δεν τους λείπει το εφευρετικό πνεύμα (το δείχνουν οι πανέξυπνες επιχειρήσεις που ξεφυτρώνουν από το πουθενά). Είναι τα θαυματουργά γονίδια που, από τις μέρες του Οδυσσέα, δίνουν ζωή στο μυαλό και στην ψυχή του Ελληνα, ακόμη και του πιο φτωχού και του πιο αγράμματου…

ΙΔΕΤΕ όμως και μια ακόμη βαρυσήμαντη αλλαγή: Οι απλοί και ανώνυμοι Ελληνες πολίτες δεν τρώγονται πια μεταξύ τους, όπως παλιά στα καφενεία και στις πλατείες, για τα κόμματα και τους αρχηγούς. Δεν περιμένουν ρουσφέτια από τους προεκλογικούς αγύρτες. Είναι σιωπηλά αδελφωμένοι στη δυστυχία τους. «Και ας πάνε να πνιγούν όλοι αυτοί εκεί απάνω», λένε για πρώτη φορά. Μόνο που «αυτοί εκεί επάνω» δεν το βλέπουν και δεν εννοούν να συνεργαστούν για να σώσουν την πατρίδα. Δεν έχουν καταλάβει ότι το 2014 μπορεί να γίνει έτος αναστάσιμο για την πατρίδα, σίγουρα όμως πολιτικός τάφος για αυτούς. 
«ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ», λοιπόν, για το 2014! Με τις καλύτερες ευχές!..



www.real.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: